Recensie: Derde Tunder-cd Peter Westerbrink
In de verzengende stralen die Bach zowel voor als achter zich werpt, zijn velen gedoemd te krimpen tot bijwoners in het barokke orgellandschap. Hoe betekenisvol destijds ook in hun kerk en stad, en hoezeer Bach ook ondenkbaar is zónder hen, het vergt meer dan routinematige moeite mannen als Franz Tunder, Matthias Weckman en Jacob Praetorius naar hun eigen waarde én vergelijkenderwijs te schatten.
Juist dat doet Peter Westerbrink in de serie ”Franz Tunder in perspectief”. Een grote verdienste. De derde cd, op het tweeklaviers orgel van Arp Schnitger in Uithuizen, levert overigens veel perspectief (Weckman, Praetorius) en maar veertien minuten Tunder (gevolg van het succes van de serie: er komt nog een vierde cd). Diens koraalfantasieën, ”Herr Gott dich loben wir” en ”Komm Heyliger Geist”, zijn met elk zeven minuten de langste stukken.
Weckman is de extraverte drukdoener die graag epateert met Italiaans gekleurde toccata’s en canzones, kortademig en acrobatisch, op het absurde af. Praetorius, een generatie ouder, is kalmer en evenwichtiger, de volmaakte brug tussen Sweelinck en Bach. Tunder biedt van beiden het goede, al ligt dat ook aan het genre. Weckmans fantasie over ”Komm Heiliger Geist” is stilistisch namelijk identiek aan die van Tunder.
Westerbrink haalt veel uit de kast om de kleinere meesters te laten stralen. Contrast bieden de (vermelde) registraties: van een prachtig strijkende prestant mét tremulant via de karaktervolle tongwerken tot weliswaar kleine maar zeer sprekende plena. Westerbrink kiest flinke tempi en bedingt veel vrijheid in voordracht, de muziek daarmee voortstuwend: spannend, nu en dan een tikje onrustig.
Franz Tunder in perspectief 3 – Peter Westerbrink, Arp Schnitgerorgel Uithuizen; Stichting Internationale Orgelacademie Groningen (201701); € 19,50 (incl. verzendkosten); bestellen: www.peterwesterbrink.nl
<p>Matthias Weckman</p>
<p>Jacob Praetorius</p>
<p>Franz Tunder</p>