Deze wet moet landelijke normen stellen aan de hoeveelheid stank die plattelandbewoners maximaal moeten toestaan, en tegelijkertijd gemeenten de ruimte geven deze normen lokaal te versoepelen.

In een brief aan de Tweede Kamer presenteerde Van Geel dinsdag het alternatief „waarin de inhoud van de handreiking zoveel mogelijk is vastgelegd in een wet.” De staatssecretaris wilde aanvankelijk geen landelijke stankwet maar via een zogeheten handreiking van het Rijk lokale overheden meer gelegenheid geven eigen oplossingen voor lokale problemen te zoeken. Dit plan stuitte op breed verzet van de Tweede Kamer.

Van der Vlies (SGP) had Van Geel in april gevraagd naar de onzekerheid en schade bij veehouders als gevolg van onduidelijkheid omtrent de toepassing van de stankfactoren. Volgens Van Geel zijn er nog geen schademeldingen binnengekomen. Als die er wel komen, zijn de gemeenten als eerste verantwoordelijk voor de afwikkeling ervan.