Kerk & religie

Iran lonkt naar Libanese christenen in poging eigen invloed te vergroten

Ooit waren er in Libanon evenveel christenen als moslims. Maar christenen komen er steeds meer in een minderheidspositie terecht. Iran en de aan dit land gelieerde Hezbollahbeweging werpen zich nu op als beschermers van Libanese christenen.

Martin Janssen
17 February 2017 15:19Gewijzigd op 16 November 2020 09:50
De banden tussen Iran en de Libanese Hezbollah-beweging zijn warm. Hezbollah-leider Hassan Nasrallah (rechts van het midden) kreeg in januari bezoek van de assistent-parlementsvoorzitter van Iran, Hossein Amir-Abdollahian. AFP/Hezbollah Press Office
De banden tussen Iran en de Libanese Hezbollah-beweging zijn warm. Hezbollah-leider Hassan Nasrallah (rechts van het midden) kreeg in januari bezoek van de assistent-parlementsvoorzitter van Iran, Hossein Amir-Abdollahian. AFP/Hezbollah Press Office

Rifat Nasrallah is zo’n Libanese christen die zich heeft gemeld bij Hezbollah. Hij maakt deel uit van een paramilitaire militie van de organisatie, die geheel bestaat uit christenen. Volgens Nasrallah verkeren de Libanese christenen in „een zeer gevaarlijke situatie” en hebben ze daarom Hezbollah om hulp gevraagd. Nasrallah: „Christenen in Libanon staan feitelijk voor de keus om te vechten en te sterven, of om te emigreren.”

In Libanon bestond de bevolking decennialang voor de ene helft uit moslims en voor de andere helft uit christenen. Volgens recente cijfers is het aandeel christenen als deel van de totale bevolking gedaald naar 37 procent. De groep voelt de hete adem in de nek van soennieten die sympathie hebben voor Islamitische Staat. Die beweging moordde in Syrië en Irak naar hartenlust onder christenen.

De spanningen tussen sjiieten en soennieten in het Midden-Oosten eisen ook in Libanon hun tol. Aanvankelijk fungeerden Libanese christenen als bruggenbouwers tussen beide islamitische stromingen. Maar daarvan blijkt steeds minder sprake. Voorzitter Mark Tooley van het Amerikaanse Instituut voor Religie en Democratie stelde onlangs dat christenen in het Midden-Oosten calculerende burgers zijn, die steeds opnieuw kijken welke opstelling voor hen politiek gezien het gunstigst uitvalt.

Sinds vorig jaar zit in Libanon president Michael Aoun in het zadel, die positief staat tegenover het onderhouden van banden met Iran en zichzelf beschouwt als een bondgenoot van Hezbollah. Teheran op zijn beurt steunt het sjiitische Hezbollah met wapens en geld, maar probeert ook de sympathie van Libanese christenen te winnen. Recent werd op de Iraanse televisie getoond hoe Armeense christenen in Iran op vreedzame wijze het kerstfeest konden vieren.

Wat niet vermeld werd, is dat het land op de achtste plaats staat van de ranglijst christenvervolging van Open Doors, omdat het stelselmatig christenen onderdrukt.

Door christenen binnen te halen in het kamp van Iran en Hezbollah, hopen deze partijen hun greep op Libanon te verstevigen. De status aparte voor christenen vormt daarbij voor de sjiieten een middel om hun doel te bereiken: de islamisering van Libanon en aangrenzende regio’s, naar Iraans model. Het bestrijden van Israël en het tegengaan van de Amerikaanse invloed in de regio zijn andere belangrijke speerpunten.

De Libanese krant Al-Nahar stelde eerder dat Hezbollah actief christenen rekruteert en voorziet van wapens en salaris.

Volgens Nasrallah is er echter slechts sprake van een onofficiële alliantie tussen Hezbollah en christenen in Libanon. „Hezbollah accepteert ons als christenen en probeert niet om ons zijn wil op te leggen.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer