Mevrouw ds. A. van Harten-Tip, lid van de stuurgroep van de gereformeerde kerken die besloten hadden per 1 mei niet mee te gaan in de PKN, kon vrijdagavond niet zeggen hoeveel gemeenten vandaag op de synodevergadering in Garderen bijeenkomen. „Ik heb er geen idee van, dat wordt een verrassing.”

Ze wil niet spreken van de oprichtingsvergadering van de Voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland. „Wij bestaan al. De kerkorde van de Gereformeerde Kerken in Nederland is daar heel duidelijk over. Plaatselijke kerken hebben volgens die kerkorde het volste recht om niet mee te gaan met de meerderheid van de kerken die wel deel zijn gaan uitmaken van de PKN.”

De predikante weet nog niet of het voor de bezwaarde gereformeerde kerken mogelijk is om in de toekomst gewoon de naam Gereformeerde Kerken in Nederland te gaan gebruiken. „Ik heb gehoord dat de PKN notarieel het gebruik op de naam Gereformeerde Kerken in Nederland heeft laten vastleggen. Dat kunnen we juridisch gaan aanvechten, maar misschien is het, voor de helderheid, beter om iets aan die naam toe te voegen.”

De predikante geeft aan dat gereformeerde kerken die zijn meegegaan in de PKN, nog geruime tijd de mogelijkheid hebben om alsnog uit dat verband te treden. „Maar dan hebben ze wel de commissie van bijzondere zorg voor de gereformeerde kerken op de stoep staan en die heeft tot taak ze binnen het verband te houden. En dat leidt mogelijk tot scheuringen, iets wat wij absoluut op geen enkele manier willen bevorderen, ook al is dat ons wel eens verweten.”

De synode buigt zich vandaag ook over de relatie die de VGKN wil aangaan met andere kerkgenootschappen. „Oecumenische contacten staan hoog op de agenda, als ik het zo mag noemen”, aldus ds. Van Harten. „We kijken dan zeer zeker naar de confessionele gemeenten die toch besloten hebben mee te gaan in de PKN. Daar voelen we ons zeer mee verwant. Niet alleen met die gemeenten die in de Gereformeerde Kerken behoorden tot het Confessioneel Gereformeerd Beraad, maar ook tot confessionele gemeenten die vroeger bij de Nederlandse Hervormde Kerk hoorden.” Ze spreekt de hoop uit dat de PKN de VGKN zal erkennen, zodat predikanten over en weer op kerkordelijke basis in de PKN en de VGKN kunnen preken. „Nu zal dat zeker ook wel gebeuren, maar het is beter als zoiets echt kerkelijk geregeld wordt.”

Over de omvang van de groep gemeenteleden die zich tot de VGKN rekenen, kan mevrouw Van Harten niets zeggen. „Het lijkt een groeiende groep, maar het is nogal een stap in het geloof. Daarbij is het voor heel veel mensen, ook voor ons, best belangrijk welke confessionele koers de PKN gaat varen.”