Fusieakte PKN officieel ondertekend
„We hebben als kerken deze dag van vereniging niet ongeschonden bereikt. Dat doet, bij alle vreugde en dankbaarheid, pijn.” De synodepreses van de Protestantse Kerk in Nederland, ds. J. G. Heetderks, merkte dit vrijdag op bij de officiële ondertekening van de verenigingsakte van de Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Evangelisch-Lutherse Kerk in het Koninkrijk der Nederlanden. Met ingang van vandaag zijn de drie kerken officieel verenigd.
De bijeenkomst werd gehouden in centrum Hydepark in Doorn. Zowel in de toespraken van de voorzitters van de drie afzonderlijke synodes als in de officiële verklaring van het moderamen van de PKN, die dr. B. Plaiser na de ondertekening voorlas, werd gesproken van pijn en verdriet naast blijdschap en dankbaarheid. „Er is naar deze dag uitgezien en er is op gehoopt. Maar door anderen is er met veel zorg tegen deze dag opgezien vanwege de verstrekkende gevolgen van een dreigende scheuring. Dat betreuren we diep”, aldus ds. A. W. van der Plas, tot vrijdag preses van de hervormde synode.
De presidente van de synode van de Evangelisch-Lutherse Kerk, mevrouw ds. I. Fritz, begon haar korte toespraak met de opmerking dat er in haar kerk door velen „verlangend naar deze dag is uitgekeken. Maar ook met verdriet en pijn omdat er gemeenten zijn die niet mee kunnen vanwege de lutherse traditie.”
Dr. B. Plaisier had de bijeenkomst geopend door enkele gedeelten te lezen uit een aantal belijdenisgeschriften van de PKN. Eerst las hij zondag 1 van de Heidelberger Catechismus voor en vervolgens gedeelten uit de Augsburgse Confessie en de Catechismus van Genève die handelen over de kerk. Daarna las hij twee bijbelgedeelten die voor vrijdag op het leesrooster van de Hernhutters stonden. „Voor vandaag staan op dat rooster Exodus 33 en Markus 2”, aldus dr. Plaisier. „In Exodus 33 staat dat Mozes zegt niet op te willen trekken met het volk als Gods aangezicht niet meegaat. En God antwoordt hem dan: „Ook deze zaak die gij gevraagd hebt, zal Ik doen.” In Markus 2 gaat het over de roeping van Levi met de woorden van Jezus: „Volg mij!” En als wij Jezus volgen, dan betekent dit dat waar wij zijn, Hij ook is”, aldus de scriba van de PKN.
Na de toespraken en muziek uit een cantate van J. S. Bach en uit de ”Elias” van Felix Mendelssohn introduceerde een aanwezige notaris de akte. Hij legde uit dat door de ondertekening daarvan de PKN „de voortzetting en rechtsopvolger” wordt van de Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Evangelisch-Lutherse Kerk in het Koninkrijk der Nederlanden. Nadat hij enkele gedeelten uit de akte had voorgelezen, zetten de drie synodevoorzitters en de secretarissen van de synodes om enkele minuten voor 12.30 uur hun handtekeningen, waarna de aanwezigen applaudisseerden.
Dr. Plaisier las vervolgens een officiële verklaring voor van het moderamen van de PKN. „Vandaag markeren wij een beslissend moment in de geschiedenis van onze drie kerken. Met de ondertekening van de juridische akte is de laatste formele stap tot de vereniging van onze kerken gezet. Vanaf morgen zal de vereniging een feit zijn”, aldus de verklaring. „In toewijding aan elkaar willen wij onze weg vervolgen. Eenheid is een blijvende opdracht, ook nu er belangrijke stappen op die weg zijn gezet. Op de weg naar eenheid werden in de laatste jaren soms grote spanningen voelbaar, die ook nu nog aanwezig en zichtbaar zijn. Wij blijven ons verbonden voelen met hen die niet in deze eenheid kunnen delen”, zei dr. Plaisier.
Ds. Van der Plas reikte na het voorlezen van de verklaring aan drie medewerkers de zilveren legpenning van de Hervormde Kerk uit voor hun grote verdiensten voor de kerk in het algemeen en het Samen op Weg-proces in het bijzonder. Onder hen waren de kerkrechtdeskundige dr. P. van den Heuvel en mevrouw mr. T. M. Willemze, hoofd van de afdeling juridische zaken van de SoW-kerken.
Als afsluiting van de bijeenkomst zongen de aanwezigen staande het eerste en zesde couplet van het Wilhelmus.