De synodeleden komen terug in de vergaderzaal. Vijf studenten blikken terug op de groepsgesprekken over de notitie ”De Maaltijd van de Heer”. Volgens Douwe de Roest was het een gesprek van hart tot hart. Een andere student: „In het avondmaal ervaren we dat we een zijn, een gemeenschap op basis van de verzoening. In het avondmaal gebeurt de gemeenschap.” Daan van der Born: „De meeste mensen zouden een frequentere avondmaalsviering toejuichen, maar een gevaar zou sleur kunnen zijn.” Floriska van Willigen gaf aan dat een enkeling in haar groep het avondmaal wel zou kunnen missen. Zij hebben liever een „echte maaltijd” om te gedenken. En: wordt de opvatting dat het sacrament het hart van de gemeente vormt nog wel gedeeld door de jongere generatie? „We zouden meer variantie willen zien: mag je het avondmaal ook vieren op een kleedje in een park?”