Nauta, relatiemanager jeugd en discipelschap bij MissieNederland, blikt vanaf het vliegveld van Jakarta terug op een „intensieve week.” Samen met vier andere Nederlandse christelijke jongeren bezocht ze de conferentie, die tot woensdag duurde.

Elke dag zat vol met Bijbelstudie, lezingen, workshops, gebedsbijeenkomsten en brainstorm­sessies. Overkoepelend thema van de conferentie voor jongeren van 25 tot 35 jaar was ”United in the Great Story” (verenigd in het Evangelie”).

De sfeer tijdens de conferentie omschrijft Nauta als open en enthousiast. „Ik ervoer een grote eenheid, ondanks alle culturele verschillen. We waren verenigd in onze missie: het bereiken van heel de wereld met het Evangelie.”

Confronterend

Hoogtepunt van de week was voor haar een Bijbelstudie door een Egyptische theologe over de torenbouw van Babel. „De mensen in Babel bouwden aan hun eigen koninkrijk en waren gericht op zichzelf. God moest bij wijze van spreken naar beneden komen om hun toren te bekijken.”

In Nederland kunnen wij ook op die manier bouwen aan onze kerken, onze plannen en onze organisaties, concludeert Nauta. „Onze eer en onze naam staan dan centraal. De vraag die de theologe aan ons stelde was: wil je in eigen kracht je toren bouwen, of gaat het om Gods eer? Confronterend om in de spiegel te kijken.”

Een ander mooi moment maakte ze mee tijdens een gebeds­bijeenkomst op zondagavond. „Alle deelnemers waren verdeeld in twaalf regio’s, een verwijzing naar de twaalf stammen van Israël, en baden voor elkaar. Ik voelde een grote behoefte om te bidden voor het Midden-Oosten, vanwege al het bloed dat daar vloeit en al het onrecht. Maar toen we dat deden, konden ik en degene die naast mij stond alleen maar huilen. Dat deed me denken aan de tranen van God. Hij lijdt ook om wat er in Syrië en Irak gebeurt.”

Het meest lastige op het congres vond Nauta de communicatie met deelnemers uit andere landen en culturen. „Er zijn zo veel verschillen die je moet overbruggen. Die van vrouw en man, Europeaan en niet-Europeaan. Voor de meeste jongeren is Engels niet hun moedertaal, waardoor de communicatie vaak aan de oppervlakte bleef.”

Een voorbeeld van zo’n cultuurverschil noemt Nauta het feit dat mannelijke deelnemers uit onder andere Afrika en Azië moesten wennen aan de actieve rol van vrouwen op de conferentie. „Dat merkte ik toen ik een vraag stelde en van een Afrikaanse man een uitgebreide preek als antwoord kreeg.” Zo’n 30 procent van de deelnemers was vrouw, schat Nauta.

De interculturele contacten ervoer Nauta tegelijkertijd als verrijkend. „Het was bemoedigend om te horen hoe God werkt op het zuidelijk halfrond. De kerk daar lijdt, maar groeit tegelijkertijd sterk. Een vrouw uit Iran, ex-moslim, vertelde dat ze tijdens haar verblijf in een gevangenis Bijbelteksten op de muur schreef, in de hoop dat anderen daardoor tot geloof zouden komen.”

De Lausannebeweging verenigt evangelicale christenen wereldwijd in het zendingswerk. De naam is ontleend aan de Zwitserse stad Lausanne, waar in 1974 het eerste internationale congres over wereldevangelisatie werd gehouden. Het doel van de jongerenconferentie in Jakarta was toekomstige evangelicale (zendings)leiders toe te rusten en met elkaar in contact te brengen. Tijdens het congres ging een initiatief van start, de Younger Leaders Generation (YLGen). Via dit tienjarige project krijgen jonge leiders mentoraat, onderling contact en toerusting aangeboden.


Klik hier voor een aantal vlogs van Nauta over het congres.