De christelijke gereformeerde predikant uit Katwijk aan Zee sprak in de hervormde kerk tijdens een gebedsbijeenkomst van de stichting Herleving Gebed voor Israël. „De kerk zal niet als een nachtkaars uitgaan. God zal eeuwig aan Zijn verbond met Israël gedenken. De puriteinen geloofden zelfs in een wereldwijde geestelijke opleving.”

Ds. Kempeneers constateerde dat in sommige kringen nogal opgetogen is gereageerd op de terugkeer van Joden naar Israël. „Het volk bezit inderdaad weer grote delen van het land der belofte. Maar dat is geen bewijs dat Gods gunst op het volk rust. Het is nog lang niet in orde met Israël. Het grootste deel is totaal geseculariseerd, een derde is religieus, maar liberaal.”

Toch is er grond voor de opvatting dat Israël zal terugkeren tot de God der vaderen en zal gaan geloven in Christus. „Denk maar aan de machtige inhoud van Romeinen 11. Er komt een tijd dat het deksel van Israël weggenomen zal worden en men in de Schriften de Christus zal ontdekken.”

De predikant liet Psalm 68 lezen, die spreekt over de opgang van de ark naar Jeruzalem. „Israël heeft daarin de gangen van de vernedering en de verhoging van de Messias gezien. Als je nu naar het volk van de Joden kijkt, denk je dat het nooit goed komt, zo vijandig is het tegen Christus en Zijn volgelingen. Het is ploegen op rotsen. Maar de Heere zegt: zij hebben Uw gangen gezien in het heiligdom. Nadere reformatoren en puriteinen hebben voorzegd dat er een heilstijd komt. Als het volk van Israël tot bekering komt, zal heel de wereld dat merken.”

De hervormde proponent R. J. Jansen uit Scherpenisse sprak donderdagavond over Psalm 102, waarin diepe rouw en blijde hoop elkaar afwisselen. „Er is alle reden om te zuchten over de kerk in Nederland en over Israël. Maar laten we erop letten dat God grote dingen zal doen, ook in Israël. Psalm 102 leert dat er een levende hoop is omdat God niet is veranderd. Hij blijft trouw.”

Jansen zag wel het gevaar dat we druk kunnen zijn met Israël (en daarvan zelfs een hobby of afgod maken) en ondertussen blind zijn voor de droeve situatie van de kerk in Nederland. „Bent u ook in de rouw omdat de eer van God weg is? Verwekken wij Israël tot jaloersheid? Israëls verwachting van het profetische Woord moet ons beschamen. Liefde tot Israël kan er alleen zijn wanneer u gezien hebt op Christus, want aan de voeten van het kruis ontvangt de mens genade.”

Er is volgens Jansen weinig gebed voor Israël omdat de kerk zelf­genoegzaam is en de nood van kerk en wereld maar weinig voelt. „De troost van de psalmist is dat God genadig zal zijn over Sion. Waarom? Hij heeft in Gods hart gezien: God zal Israël niet verlaten. Niet omdat de Joden zulke lieverdjes zijn, maar opdat Zijn Naam in het zaligen van Israël wordt verheerlijkt.”

Ds. M. van Kooten, hervormd predikant in Elspeet, opende de vergadering. De stichting bestaat sinds vijf jaar. In 2011 werd een comité opgericht met als doel om te gaan in het voetspoor van de puriteinen, de Nadere Reformatie en het Reveil met betrekking tot de verwachting en vooral het gebed voor Israël. Het bestuur bestaat uit ds. J. P. Boiten (voorzitter, CGK), J. A. Westerbeke (CGK), 
J. Dijkshoorn (penningmeester, OGGiN), dr. M. van Campen (PKN), J. van Dam (HHK), E. Lodewijk (GG), ds. J. G. van Tilburg (HHK) en W. Westerbeke (GGiN).

De stichting wil vooral aansporen tot gebed, licht Dijkshoorn toe. Vandaar het organiseren van bidstonden, nu op ongeveer vijftien plaatsen in Nederland. „Het gebed is een bron van kracht voor situaties waarin menselijkerwijs geen uitweg mogelijk lijkt. De Heere belooft dat Hij op het gebed wonderen zal doen. Dat geldt niet alleen voor het Joodse volk, waarvoor er zo veel beloften zijn, maar evenzeer voor de kerk. Als de kerk in dat ootmoedige smeekgebed mag staan, is er grote verwachting voor Israël en de volken.”