Eigenaars Pim en Anja van der Meijden hebben het er druk mee. „Dit is de vierde achtereenvolgende week met hoog water. We dachten dat we er vanaf waren, maar het is nu weer bar”, zegt Anja. Haar man houdt nauwgezet de waterstanden in de gaten. „Alles wat er in Zuid-Duitsland valt, komt uiteindelijk hier terecht.”

De camping ligt op een idyllisch plekje tussen de Waaldijk en de rivier. Van de circa 25 staanplaatsen in de uiterwaarden zijn er 19 bezet. „We hebben een aantal seizoenplaatsen en ook veel gasten die elk jaar terugkomen.” Het echtpaar runt de camping al 26 jaar. In juni 2013 moest De Zwaan vanwege hoog water geheel worden ontruimd. „Dat hoeft nu waarschijnlijk niet, al duurt het deze keer wel heel erg lang voor het water zakt.”

Woensdag kwam de rivier zo hoog dat eigenaars en campinggasten schouder aan schouder een ring van zandzakken aanbrachten. „Dat heeft ook wel weer wat”, zegt Anja van der Meijden. „We hebben veel gasten van 70 of 80 jaar en die hielpen allemaal mee. Even later zit je met z’n allen gezellig koffie te drinken. En vandaag schijnt de zon weer. Dat komt de stemming meteen ten goede.”

De zandzakken blijken een uitkomst. Het Waalwater reikt tot aan het provisorische dijkje. Door de boeggolven van passerende schepen klotst er af en toe wat overheen. „Zonder die zakken zou het laagste punt van de camping 20 centimeter onder water staan.” Grote delen van het terrein zijn erg drassig. Voor gasten op de laagste plaatsen bieden vlondertjes uitkomst.

De stemming lijdt nauwelijks onder de dreigende watersnood. Een echtpaar uit het naburige Leerdam heeft net de voortent weggehaald. „Uit voorzorg. Als het wat droger is, komen we weer terug. Natuurlijk blijven we op deze camping staan. Heerlijk aan het water. De kleinkinderen genieten hier met volle teugen.”

De familie Van Oers uit Zwijndrecht weet van geen wijken. „We komen hier voor het achtste of negende jaar en vinden het reuze gezellig. Alles is nu een beetje soppig, maar dat gaat vanzelf weer over. We liggen hier niet wakker van. We slapen hoog en droog in de caravan, ons kan niks gebeuren.”

Pim en Anja van der Meijden hebben wél een paar slapeloze nachten achter de rug. „’s Nachts gaan we er een paar keer uit om te kijken of de pomp nog werkt en om het peil van de rivier te controleren. Uit voorzorg. In principe kunnen we niet worden verrast. Het water stijgt geleidelijk en via de waterstanden elders kunnen we precies berekenen hoe hoog het komt. De komende uren wordt het vloed. Dan bereikt het water z’n hoogste stand. Hopelijk gaat het daarna zakken.”