Dr. De Vries was vorige week enkele dagen in Nederland om een bezoek te brengen aan zijn Nederlandse partners, waaronder Woord en Daad, De Verre Naasten (DVN), de zendingsdeputaten van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) en sinds kort Driestar educatief. Mukhanyo gaat intensief samenwerken met Driestar educatief.

Brian de Vries groeide op onder de prediking van ds. A. Vergunst in de Netherlands reformed congregation in Kalamazoo (VS), ging later over naar de Heritage Reformed Churches (HRC) en voelde zich geroepen tot het wereldwijde zendingswerk. Aanvankelijk zou hij naar Bali vertrekken, maar zijn weg werd geleid naar Zuid-Afrika, waar hij directeur werd van Mukhanyo Theological College.

Uniek

In een restaurant in het Utrechtse winkelcentrum Hoog Catharijne legt De Vries het unieke van het „systeem” van Mukhanyo uit. Het begon in 1993 met de oprichting van een theologische school die primair gericht was op de scholing van voorgangers van onafhankelijke zwarte kerken in Zuid-Afrika. Sinds 2008 biedt Mukhanyo afstandsonderwijs aan. In 2009 kwam daar een lerarenopleiding bij.

De laatste twee jaar zijn er naast de hoofdvestiging in Kwamhlanga, op een uur rijden van Pretoria, campussen opgezet in Johannesburg en Pretoria. In Pretoria is een Engelstalige lerarenopleiding gestart. Mukhanyo wil uiteindelijk ook een theologieopleiding in Pretoria aanbieden. Voor het opzetten van een stevig onderwijsprogramma is sinds vorig jaar intensief overleg met de Driestar.

Mukhanyo wordt gesteund door de CGK en de HRC in Noord-Amerika en uit privégiften. De CGK en DVN hielpen met de ingrijpende uitbreiding van de hoofdvestiging in Kwamhlanga, die dit jaar is afgerond. Het bestuur van de opleiding bestaat uit vertegenwoordigers van de CGK, de Gereformeerde Kerken in Zuid-Afrika, de Zuid-Afrikaanse Vrye Gereformeerde Kerke en onafhankelijke Afrikaanse kerken. Mukhanyo telt inmiddels meer dan 850 geregistreerde studenten.

Strategie

Mukhanyo dacht vorig jaar na over een strategie voor de toekomst, om de recente groei op te vangen en het onderwijs te verbeteren. De laatste 200 jaar zijn er veel kleine Bijbelscholen gesticht in Afrika, vertelt dr. De Vries. „Zendelingen kwamen naar Afrika om tegen malaria te strijden en scholen te stichten. Die methode heeft prima gewerkt. De scholen bestaan nog, en zijn vaak klein. De tijden zijn echter veranderd. Theologisch onderwijs kan niet zonder experts op hoger academisch niveau. Er is echter geen geld om deskundigen uit het buitenland te laten komen.”

Mukhanyo wil het werk voor de lange termijn garanderen door partners te zoeken die structureel de programma’s ondersteunen. De Vries deed tijdens zijn presentaties in Nederland onder meer een beroep op gepensioneerde predikanten en theologen in Nederland. Hij vroeg hun om voor korte of langere tijd bijstand te verlenen door bijvoorbeeld enkele maanden college te geven. Zonder extra fondsen zal dit werk echter niet mogelijk zijn op de lange termijn. De Vries wil toe naar een situatie waarin Afrikanen zelf op basisniveau lessen verzorgen. Experts van buitenaf zouden daar hun kennis en kunde aan toe moeten voegen. Het principe begint al te werken, aldus een enthousiaste dr. De Vries.

Goed onderwijs

Zuid-Afrika is een land dat te kampen heeft met politieke onrust en instabiliteit. „Er is veel criminaliteit, we horen vaak van het in brand steken van bussen, moorden op blanke boeren, zwart én blank racisme en de nog steeds schrijnende gevolgen van de apartheidspolitiek die onder de oppervlakte voortwoekert. We zien de zegeningen op ons werk, maar ook de aanvallen van de duivel op de kerk. Het is een troost dat de zending niet ons werk maar Gods werk is.”

Dr. De Vries benadrukt het belang van goed Bijbels en gereformeerd onderwijs. Dat is nodig in de situatie van het Afrikaanse christendom, waar de welvaartsreligie een nog groter gevaar vormt dan de islam, vindt hij. „Het welvaartschristendom is een valse religie die een valse hoop geeft en waarvan juist de armen de dupe zijn. Veel Afrikaanse christenen bezoeken tovenaars om hun voorouders te raadplegen. Ook voorgangers doen dat, omdat ze denken dat hun prediking zo meer kracht krijgt. Dat is syncretisme, maar ik wil hen daarover niet te hard vallen. Ik moest in Amerika soms op mijn tong bijten als ik de huizen van christenen zag. Dat waren paleizen. Om maar te zwijgen van hun levensstijl en auto’s. Materialisme is óók syncretisme. Zoals Afrikanen vertrouwen op hun toverdokter, zo doen Amerikaanse christenen dat op hun rijkdom.”