Het Instituut voor Christelijk Leiderschap gaat zich bezighouden met de opleiding en training van kerkleiders en managers in christelijke organisaties. Hoe ga je in de gemeente om met conflicten? Hoe vergader je zo dat een kerkenraadsvergadering niet tot in de kleine uurtjes duurt? Om dergelijke vragen te doordenken worden masterclasses, seminars en congressen georganiseerd. Zo begonnen in januari twaalf deelnemers aan de nieuwe post-hbo-opleiding masterclass kerkleiderschap. Voor 8 juni staat in Lelystad een congres over coaching gepland.

Voorzitter Charmes, onderstreept dat het gaat om een verdere professionalisering van het Platform Kerkleiderschap. Het Instituut voor Christelijk Leiderschap is een zelfstandige interkerkelijke stichting met een eigen bestuur.

In de commissie van aanbeveling en advies zitten onder anderen EO-directeur drs. Andries Knevel, ds. Orlando Bottenbley en drs. M. Burggraaf, oud-voorzitter van het college van bestuur van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE).

Het instituut werkt samen met de CHE en met het Christennetwerk GMV in Zwolle. Het hoopt zich te ontwikkelen tot een „kennis- en expertisecentrum voor christelijke organisaties en hun leiders.”

Is het nodig een speciaal instituut op te richten naast de theologische opleidingen die er al zijn? Charmes: „Goede vraag. Wij hebben geconstateerd dat er een gat, een hiaat is. Het liefst hadden wij het instituut ondergebracht bij de bestaande theologische instellingen. Maar deze hebben hun eigen curriculum, waarvan ze niet mogen afwijken. Bovendien ligt het accent er meer op kennis, terwijl je leiderschap niet alleen uit boeken haalt. Het gaat ons om een combinatie van kennis, kunde en vaardigheid.”

In reformatorische kring bestaat grote scepsis ten opzichte van het ’coachen’ van ambtsdragers. Zo verwordt de kerkenraad toch tot een managementteam? Charmes wijst op de Bijbel. „Daar liggen duidelijk de wortels van het coachen. Mozes had een coach: zijn schoonvader Jethro. Die zei tegen Mozes: Joh, dat zou je zo en zo kunnen doen. Mozes is verstandig en volgt deze aanwijzingen op. Neem bijvoorbeeld ook de relatie tussen Paulus en Timótheüs: dat is een verhouding van meester tot gezel, waarbij Paulus de coach is. Hetzelfde geldt voor Jezus en zijn discipelen: Hij onderwijst ze niet alleen, maar begeleidt en coacht ze ook. Mensen die in Gods Koninkrijk werken hebben zelf ook ondersteuning nodig.”