Het terugbrengen van de Pakistanen, die deel uitmaakten van de groep van 202 vluchtelingen die maandag van Griekenland naar Turkije werd gestuurd, is tegen die achtergrond méér dan een administratieve daad. Christelijke Pakistanen en leden van de Ahmadiyyabeweging die in eigen land aan het kortste eind trekken, lijken nu als eersten te worden getroffen door de gevolgen van het nieuwe Europese asielbeleid.

Ironisch genoeg is het juist Pakistan dat vorig jaar door de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties werd geprezen, omdat het land onderdak biedt aan zo’n 2 miljoen vluchtelingen en ontheemden. Een deel van deze mensen is in eigen land op de vlucht voor de gevechten in onder meer de grensregio tussen Pakistan en Afghanistan. Een andere groep zijn Afghanen die gebieden zijn ontvlucht waar de taliban het voor het zeggen hebben.

De door de VN geroemde gastvrijheid in Pakistan heeft een keerzijde. Het land spant zich weliswaar in voor islamitische vluchtelingen, maar steekt veel minder een helpende hand uit naar christenen en andersgelovigen. Daardoor ontstaat er tegelijkertijd een vluchtelingenstroom vanuit Pakistan naar andere landen.

Twee populaire landen in de regio waar Pakistanen de afgelopen jaren naartoe trokken, zijn Thailand en Sri Lanka. In het eerste land wachten nu al meer dan 10.000 Pakistaanse christenen op een verblijfsvergunning. Het is maar de vraag of ze die ooit krijgen. Het boeddhistische Thailand zit niet te wachten op grote groepen christenen. Sri Lanka zag een sterke toename van het aantal vluchtelingen uit Pakistan, maar besloot vorig jaar om Pakistanen voortaan bij de grens te weigeren.

Driekwart afgewezen

Ook westerse landen zijn toevluchtsoorden voor Pakistanen. Gemiddeld kloppen jaarlijks 20.000 Pakistanen aan bij landen van de Europese Unie (EU). Driekwart van de aanvragen van Pakistanen voor een voorlopige verblijfsvergunning, wordt echter afgewezen, zo blijkt uit cijfers van Eurostat. Nederland beschouwt Pakistaanse christenen pas sinds anderhalf jaar als een risicogroep, waardoor hun asielaanvraag niet langer bij voorbaat kansloos is.

Pakistan zelf is er niet happig op om afgewezen asielzoekers terug te nemen. In november vorig jaar verklaarde minister Nisar van Buitenlandse Zaken dat het land niet meer meewerkt aan het opnemen van afgewezen asielzoekers die ofwel uit het land zelf afkomstig zijn, of via Pakistan naar de EU zijn gevlucht. Daarmee schendt het land afspraken met de EU uit 2009, maar volgens Pakistan doet de EU dat ook: landen zouden zonder grondig onderzoek Pakistanen weigeren.

Degenen die aan het kortste eind trekken, zijn de vluchtelingen zelf. Macaber genoeg is dat voor velen niet nieuw. Wie Pakistan verlaat wegens geloofsvervolging, weet wat het is om afgewezen te worden,

Bloedig Pasen

Zo’n zeventig mensen kwamen op paaszondag om het leven bij een bomaanslag in een park in de Pakistaanse stad Lahore. Een zelfmoordterrorist blies zich op bij een speeltuin in het Gulshan Iqbal-park, waar op dat moment veel gezinnen met kinderen waren. Hoewel de aanslag vanwege Pasen was gericht op christenen, bleken volgens de autoriteiten de meeste slachtoffers moslim te zijn.

In de dagen rond Pasen was de hoofdstad Islamabad al het toneel van demonstraties van radicale islamieten. Zij zijn boos omdat de regering de pleger van de moord op de christelijke minister Salman Taseer, Mumtaz Qadri, liet executeren. Tijdens dagenlange betogingen eisten ze invoering van de islamitische shariawetten en handhaving van de omstreden blasfemiewetten. In oktober 2015 drong het Pakistaanse hooggerechtshof er bij de regering op aan om de blasfemiewetten af te zwakken. Het hof vindt dat christenen nu vaak onterecht worden beschuldigd van blasfemie.