Genscher speelde, in de schaduw van de supermachten Verenigde Staten en Sovjet-Unie, als minister van Buitenlandse Zaken een belangrijke rol in Europa. Hij stapte in mei 1992 op, kort na zijn 65e verjaardag.

Helemaal uit het zicht verdween het prominente lid van de liberale FDP niet. Hij werd erevoorzitter van de –toen derde– partij in de Bondsrepubliek. Ook daarbuiten trad hij nog wel op. In 2001 bemiddelde hij met succes in een cao-conflict bij luchtvaartmaatschappij Lufthansa.

Genscher groeide op in Halle, een stad die na de oorlog in de DDR lag en vanwaar hij in 1952 naar West-Duitsland vluchtte. Kort voor de val van de Muur in november 1989 verkondigde hij aan DDR-vluchtelingen in de Duitse ambassade in Praag dat zij naar de Bondsrepubliek mochten. Dat vormde de opmaat tot de hereniging van beide Duitslanden.

Genscher kwam in 1965 in de Bondsdag en werd vier jaar later al minister van Binnenlandse Zaken in de coalitie van FDP en de SPD, onder Willy Brandt. Vijf jaar later stapte hij over naar Buitenlandse Zaken, waar hij achttien jaar bleef. In 1982 maakte zijn partij een einde aan de samenwerking met de SPD en ging de FDP met de christen-democraten van Kohl verder. Genscher bleef aan.

Was er in Duitsland nauwelijks kritiek op zijn beleid, in het buitenland was de lof niet zo unaniem. Vooral het besluit van (toen nog) Bonn om zich in 1991 te scharen achter het onafhankelijkheidsstreven van de Joegoslavische republieken, wordt door sommigen gezien als een grote blunder. Door deze Duitse stap, tegen de wil van de VS en de rest van Europa in, werd het Balkanconflict onoplosbaar. De burgeroorlog in het vroegere Joegoslavië zou duizenden mensen het leven kosten.

De Duitse politiek reageerde vrijdag bedroefd op het overlijden van Genscher. Volgens SPD-voorzitter Sigmar Gabriel „maakt de Duitse sociaal-democratie een grote buiging voor het levenswerk van Genscher. Met hem verliest ons land een van de allergrootste liberalen.

CSU-politica Dorothé Bär benadrukte het grote verlies voor Duitsland. „Gods zegen, beste Hans-Dietrich.”

Bondsdagvoorzitter Norbert Lammert prees eveneens de politieke erfenis en verdienste van Genscher. „Met Hans-Dietrich Genscher verliezen we een van de grootste liberalen van onze tijd, een eminente persoonlijkheid die een heel tijdperk van Duitse en Europese geschiedenis mede gestalte heeft gegeven.”