De Bijbelleraar sprak op conferentiecentrum De Kroeze Danne tijdens de jongerenconferentie ”Kleur bekennen”. De bijeenkomst, die was georganiseerd door de stichting Heart Cry, was met 125 jongeren volgeboekt. De conferentie begon op vrijdagavond en duurt tot maandagmorgen.

Nunn, oudste van de vergadering van gelovigen De Bron in Eindhoven, is het van jongs af gewend om kleur te bekennen. Hij groeide op in Colombia, waar zijn vader zendeling was. Hij en zijn broer waren op school de enigen met blauwe ogen en blond haar en werden „gringo” (buitenlander) genoemd. Toen hij in Engeland studeerde, sprak hij Engels met een accent en noemden zijn studiegenoten hem „foreigner” (buitenlander). Nunn: „Ik kwam in een crisis terecht, omdat ik niet wist waar ik bij hoorde. Ik heb ontdekt dat ik hemelburger ben en dat is prima zo.”

Zijn bekering ging met veel twijfel gepaard. „Op een bepaald moment viel het kwartje en voelde ik me zondaar voor God. Ik had Jezus nodig. Ik heb in het gebed mijn leven aan Jezus gegeven, maar ik voelde niets na het „amen”. Toen volgde er een periode van drie jaar onzekerheid, waarin ik steeds niets voelde. Het gaat echter niet om het gevoel maar om de werkelijkheid. Als je je leven aan Jezus geeft, is dat de werkelijkheid.”

Die werkelijkheid is niet voor iedereen zo. De christelijke werker noemde een aantal bronnen waaraan mensen hun identiteit ontlenen. Soms wordt die bepaald door bezit. In Colombia rijden rijken in een BMW of de Toyota Landcruiser, wat hun persoonlijkheid kan stempelen. Anderen vinden hun identiteit in wat ze doen, bijvoorbeeld als ze goed kunnen leren of uitmunten in sport.

De identiteit van christenen zou, aldus Nunn, bepaald moeten worden door Christus. „Christus heeft Zijn leven voor hen gegeven en Zijn volgelingen zijn Zijn eigendom. Ze zijn zelf niet de eigenaar van hun leven maar de beheerder. Dat is niet eng, want Christus is de beste Eigenaar. Christenen behoren daarom geen grijze muizen te zijn, maar radicaal andere personen dan niet-christenen.”

Toch leven veel christenen onder de norm. Een van de oorzaken is volgens Nunn dat het gevoel en het verstand niet op een lijn zitten. Sommigen houden vervelende ervaringen uit het verleden vast, zoals het telkens weer zakken voor het rijbewijs of het gepest worden op school. Anderen proberen te voldoen aan de verwachtingen die andere mensen van hen hebben. Ze geven zichzelf een 6 als christen, terwijl hun omgeving hun een 8 geeft. Nunn wijst op het probleem daarvan. „Het verschil tussen wat je bent en wat anderen denken dat je bent, is stressvol. Het is meer relaxt om te zijn wie je echt bent en daarom is het beter om de opinie van mensen om je heen los te koppelen. Wie je bent, wordt niet bepaald door andere mensen maar door God. Je bent, wie God zegt dat je bent.”

Hij noemde een aantal mensen in de Bijbel die zo waren en duidelijke keuzes maakten: Kaleb, Mozes, Daniël, Esther, Paulus en Jezus. De eerste werd ook genoemd door Arjan Baan van Heart Cry in zijn appelwoord zaterdagmorgen. Baan zei dat het volk Israël uit Egypte was geleid, maar dat Egypte nog in het hart van velen was gebleven, ondanks de wonderen die God had gedaan. Kaleb was anders. „Hij was vrij van groepsgedrag en groepsdruk. Het is een grote nood dat veel christenen met de massa meegaan en niet als Kaleb alleen willen staan, omdat ze vanbinnen geen kracht hebben.”