Uitvoer strafmaatregel tegen progressieve anglicanen loopt spaak
NAIROBI. Het uitvoeren van strafmaatregelen tegen progressieve anglicanen loopt spaak. Behoudende anglicanen zijn blij gemaakt met een dode mus toen de Anglicaanse Gemeenschap vorige maand aankondigde op te treden tegen de Episcopale Kerk in de Verenigde Staten.
Dat concludeerde aartsbisschop Wabukala, de leider van GAFCON, de beweging van conservatieven in de Anglicaanse gemeenschap, donderdag in een verklaring.
De bijeenkomst van Anglicaanse kerkleiders vorige maand in Engeland was bedoeld om het onderlinge vertrouwen in de Anglicaanse Gemeenschap te herstellen. Een van de pijnpunten was het besluit van de Episcopale Kerk om homohuwelijken in te zegenen en de bevestiging van een bisschop die in een homorelatie leeft.
De bisschoppen besloten dat de episcopalen gedurende drie jaar de Anglicaanse Gemeenschap niet zouden kunnen vertegenwoordigen in oecumenische contacten, dat ze niet aan werkgroepen kunnen deelnemen en ook niet betrokken worden bij het nemen van besluiten over het belijden van de kerk of de kerkregering.
Naar nu blijkt komt er weinig terecht van de uitvoering van die besluiten. Bisschop James Tengatenga, die betrokken is bij een adviesraad van de anglicanen, stelde deze week dat het weren van de episcopalen bij de besluitvorming kerkrechterlijk onmogelijk is. Hij concludeerde dat episcopalen in kerkelijke vergaderingen gewoon kunnen stemmen, omdat de bisschoppenconferentie van vorige maand geen formele kerkelijke vergadering was.
Wabukala daarentegen stelt dat het niet mogelijk is om samen op te gaan met de episcopalen, „voordat er vergeving is gevraagd voor wat de Episcopale Kerk zelf ook erkent als een breuk met de kerkelijke doctrines”, schrijft hij. Wabukala concludeert echter dat de Episcopale Kerk al te ver heen is om nog van koers te kunnen wijzigen. Hij spreekt van „de opkomst van een vals Evangelie in de Anglicaanse Gemeenschap” en vindt dat de kerk erop aanstuurt om de autoriteit te ondermijnen van kerkleiders die orthodox willen zijn. Volgens hem werd vrij snel na de bijeenkomst in Canterbury duidelijk dat er geen sprake kon zijn van het vragen van vergeving door de Episcopale Kerk, noch van het terugkomen op eerder genomen besluiten.