Dat schrijft de protestantse interim-predikant in het boekje ”12 artikelen over bidden” (uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer, 2016). Vaker dan één keer vertelden gemeenteleden die benoemd waren in het ambt van ouderling aan ds. Van der Meulen dat ze dat ambt niet durfden te aanvaarden, omdat ze dan hardop zouden moeten bidden.

Er is een zekere moed voor nodig om te midden van anderen publiek te bidden, erkent de predikant. „Iedereen is immers opeens stil en luistert naar jou.” Ook zijn veel mensen het tegenwoordig niet meer zo gewend om in de eigen omgeving hardop te bidden, zoals thuis tijdens de maaltijd. Er speelt volgens ds. Van der Meulen ook iets anders mee: bidden is spreken tegen God, en dat is het betreden van heilige grond.

Een gebed in het openbaar luistert nauw, omdat dat ook voor de ander is bedoeld en niet alleen iets vertrouwelijks is tussen God en de bidder zelf. Ook de andere aanwezigen worden in de cirkel van de heilige grond getrokken. „Dat mag best goed voorbereid worden. Waarom zou je daar dan thuis niet even voor gaan zitten?” De predikant benadrukt dat de gemeente een veilige plek is waar je het gebed kunt oefenen en waar mensen elkaar de hand kunnen reiken om schroom te overwinnen.

Show

Bidden is geen show, geen demonstratie, stelt prof. dr. E. van 
’t Slot, docent aan het semina­rium van de Protestantse Theo­logische Universiteit (PThU). „De kerk zal een binnenkamer moeten bieden aan velen, velen.”

Kunnen we door gebed genezen worden? zo vraagt dr. S. M. Roozenboom, hervormd predikant te Holten. Paulus’ gebed om de doorn in het vlees weg te nemen, werd niet verhoord. Maar God kon hem in zijn zwakheid gebruiken als een effectief getuige van Hem. Door de doorn gingen er nieuwe deuren open voor het Evangelie. „Hij kwam erachter: genezing is niet het een en het al. Het Koninkrijk en de voortgang daarvan zijn dat wél.”

Daar komt bij dat we het feit van onze sterfelijkheid moeten aanvaarden. We hebben hier niet het eeuwige leven en er komt een tijd dat we moeten gaan. De dienst der genezing gaat dan over in verheerlijking. „Het vraagt geestelijke fijngevoeligheid 
wanneer we dit punt naderen: gaan we nog door met bidden 
om genezing voor iemand die (dood)ziek is, of geven we hem of haar over aan de Eeuwige?”

Stimuleer kinderen om hardop te bidden, schrijft ds. C. M. Baggerman-van Popering, predikant in de protestantse gemeente Kattendijke-Wemeldinge. Het gebed van een kind kan voor volwassenen verfrissend zijn. „Kinderen hebben een heel andere kijk op de wereld en de werkelijkheid.”

Nieuw deel

Het boekje ”12 artikelen over bidden” is een deel in de serie ”Geloven op goede gronden” van de Stichting Schrift en Belijden van de Confessionele Vereniging in de Protestantse Kerk. De eerste drie deeltjes gingen over God, Jezus en de Heilige Geest. De redactie heeft besloten om in de toekomst uitgaven over actuele thema’s te laten verschijnen, stelt eind­redacteur dr. H. E. Wevers.

„We willen ons in de toekomst richten op zowel theologische als praktische onderwerpen. Volgens de planning staat het onderwerp bidden in november op de agenda van de synode van de PKN. Bidden in de zin van het afstemmen op de golflengte van God is belangrijk en betreft een van de kern­zaken in het geloofsleven. Tegelijk zien we op dit punt grote verlegenheid onder gelovigen.”