Zelf kleding maken is Keijzer met de paplepel ingegoten. „Mijn moeder zat altijd achter de naaimachine. Ik ben tussen de spelden opgegroeid”, vertelt ze. De laatste jaren was ze best druk met naaiopdrachten voor mensen in haar omgeving. „De een wil het met een bandje zus, de ander met een strikje zo. Op een gegeven moment dacht ik: ik maak eigenlijk veel liever kleding die ik zelf leuk vind.”

Instagram speelde een belangrijke rol bij het besluit om een webwinkel te beginnen. „Ik plaats daarop regelmatig foto’s van kleding die ik gemaakt heb, bijvoorbeeld voor mijn kinderen. Mensen reageerden daar nogal eens op met de vraag of ik zoiets ook voor hen wilde maken. Waarom niet, dacht ik.”

Details

Ze omschrijft haar stijl als eenvoudig, maar met oog voor details. Een geel meisjesrokje werkt ze bijvoorbeeld af met een zwart-wit gestreepte boord. „Daar laat ik dan weer een groen bandje uitsteken. Dat vind ik leuk.”

Keijzer –moeder van zes kinderen tussen de zes en de negentien– schat dat ze sinds mei tegen de honderd bestellingen heeft afgeleverd.

De betreffende kledingstukken maakt ze in haar woonkeuken, waar ze een eigen werkplek heeft. Ze werkt alleen als de kinderen op school zijn. Om drie uur ’s middags, als de jongste kinderen uit school komen, gaat de naaimachine aan de kant.

De website van Stoffetti Atelier blijft op zondag gewoon open. „Bestellingen en mails verwerk ik op maandag.”

Keijzer verkoopt vooral veel rokjes voor meisjes. „Als de taille van een rokje goed is, zit het al snel goed.” Broeken: daar begint ze niet aan. „Dat is veel te veel werk, dat is niet rendabel te maken.” Ze heeft voor jongens wel truien in de collectie.

Olievlek

Ze merkt dat haar klantenkring zich langzaam, als een olievlek, uitbreidt. „Ik kan niet meer bijhouden aan wie ik wat verkocht heb. Pas zette iemand een foto van een kind met een van mijn rokjes aan op Instagram. Ik kon niet bedenken welke bestelling dat ook alweer was.”

Terwijl ze de kleding die ze verkoopt wel graag exclusief houdt. „Ik koop van stof geen 30 meter in. Daar doe ik te lang mee en dan ben ik er zelf op een gegeven moment op uitgekeken.”

Ze vindt het weleens lastig om zakelijk te denken – een van de valkuilen van het zelfstandig ondernemer zijn. „In het begin waren mijn prijzen te laag. Ik was er heel druk mee, maar hield er eigenlijk niets aan over. Toen dacht ik: dat moet anders. Ik kan beter wat meer vragen en er wat minder druk mee zijn. Maar het is lastig laveren. Ik wil ook geen klanten missen door te veel te vragen.” Tegelijkertijd realiseert ze zich dat ze veel tijd die ze in haar bedrijf steekt niet in rekening brengt.

„Stof bestel ik vaak via internet. Ik vind het heerlijk om rond te snuffelen en inspiratie op te doen. Dat zie ik ook niet eens als werk. Maar het hoort er natuurlijk wel bij.”

Eigenaars van webshops hebben het drukker dan ooit. Wie zijn ze en hoe werken ze, de mensen achter al die shops en shopjes op het wereldwijde web? Vandaag portret 2.

Naam: Jolanda Keijzer (42)

Webshop: stoffettiatelier.nl

Actief sinds: 2015

Uitspraak: „Mijn vader zei altijd: het is moeilijker om klein te blijven dan om groot te worden.”