„Ik vind het heel verdrietig en heel teleurstellend. Ook al was het wel bekend hoe haar opvattingen waren. Helaas waren die vrijzinnig van aard. Ik betreur dit ook vanwege de breuk met de traditie, waarin er een band bestond tussen het vorstenhuis en de Nederlandse Hervormde Kerk. Deze kerk belijdt bovendien nog steeds de Dordtse Leerregels, waarin het remonstrantisme hartgrondig wordt veroordeeld. Het feit dat prinses Juliana voor een vrouwelijke predikant heeft gekozen, onderstreept alleen nog maar mijn teleurstelling. Nee, ik had niet verwacht dat dit zou gebeuren. Haar opvattingen waren weliswaar duidelijk. Een remonstrantse begrafenis ligt in die lijn. Maar wat weegt zwaarder: persoonlijke opvattingen of de traditie? Nu blijkt dat het eerste het zwaarste weegt. Heel verdrietig.” L. M. P. Scholten, scriba van het deputaatschap bij de hoge overheid van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland: „Het stelt teleur om verschillende redenen. Prinses Juliana heeft voor het leiden van de begrafenis iemand uitgenodigd die de Hervormde Kerk de rug heeft toegekeerd en remonstrants is geworden. Het betreft verder een vrouwelijke predikant. Verder zou ik willen zeggen dat een groot gedeelte van het volk getuige zal zijn van deze plechtigheid. Dat biedt gelegenheid om schriftuurlijke prediking te laten horen. Ik wil er niet bij voorbaat over oordelen, maar ik vrees dat dit niet zo zal zijn. Een remonstrantse begrafenis is de keus van de overledene. Dat ligt in de lijn van wat ik gehoord heb over haar andere opvattingen. Het is een bevestiging van wat we eigenlijk al wisten. Ik kan dat alleen maar jammer vinden.”

Prof. dr. T. M. Hofman, hoogleraar aan de Theologische Universiteit Apeldoorn: „Mijn reactie geef ik op persoonlijke titel. Ik respecteer de keuze van de oud-vorstin, maar betreur tevens de breuk met het verleden. Voor de inhoudelijke invulling van de dienst zal deze keuze mogelijk niet veel uitmaken. Dit hangt samen met de al meer vloeiende grenzen in het protestantse gedachtegoed, waarbij we al verder losraken van onze historische wortels. Persoonlijk ervaar ik het als een groot verlies dat we vaak niet meer weten hoe rijk en troostvol de goede gereformeerde leer is, gezien het trinitarische en bijbelse karakter.”