Tom Sinke (34) in Yerseke handelt in mosselen, oesters „en alles wat er uit de zee komt.” Als het zo uitkomt, vangt hij de schelpdieren zelf. „Ik beheers alle facetten van het vak”, zegt hij niet zonder trots.

Een deel van de week werkt Sinke voor z’n baas, een deel voor zijn eigen bedrijf: Sinke Seafoods. Yerseke is met 15 handelaren en 50 kwekers een eldorado in de schelpdierensector. „We zijn hét mossel- en oesterdorp van Nederland. Van Europa zelfs.”

Of mosselen nog steeds het zwarte goud zijn? Sinke lacht. „Dat zeggen ze, hè? Nou, de prijzen zijn op dit moment laag. Handelaren concurreren flink met elkaar. En de supermarkten willen ook een graantje meepikken.”

Braderie

Elk jaar doet Sinke mee aan de mosseldag in Yerseke, op de derde zaterdag in augustus. „Ik verkoop dan op de braderie mosselen en oesters. Dat gaat de hele dag door. ’t Is altijd erg druk. Ook de laatste keer. Op een gegeven moment maakte ik een oester open, de zoveelste, en zag direct iets bijzonders. In de schelp zaten tien glinsterende, witte bolletjes. Ze waren duidelijk te zien met het blote oog.”

Sinke borg de bijzondere oester veilig op in de koelkast. „Ik kon er op dat moment niet veel aandacht aan besteden. De volgende dag heb ik hem nog eens goed bekeken. ’s Maandags heb ik het Nederlandse Edelsteen Laboratorium ingelicht. En de media. Er kwam direct een hype op gang.”

Deskundigen onderzochten de oester met röntgenstralen. Sinke: „Niet alleen bleken de tien parels echt te zijn, er werden er nog eens elf ontdekt, die onder de oester lagen. Dus in totaal 21 parels. Dat is echt zeer bijzonder. Er worden vaker parels in een oester gevonden, maar meestal niet meer dan één of twee.”

Opnieuw kreeg Sinke de pers over zich heen. De vraag diende zich aan wat er met de bijzondere oester moest gebeuren. „We hebben hem laten veilen in Den Haag. Er kwamen allerlei bieders op af: musea en particulieren, zelfs van buiten Nederland. Een anonieme beller bood er 2600 euro voor. Voor dat bedrag is-tie verkocht. De koper heeft de oester vervolgens geschonken aan het museum Naturalis in Leiden. Daar liggen de parels tentoongesteld tot begin januari.”

Is 2600 euro voor een oester met parels veel? Sinke: „Wat is veel? Zo’n oester is natuurlijk geen schilderij van Rembrandt. Dat brengt meer op. Aan de andere kant: de meeste oesters leveren geen 2600 euro op, toch?”

Wat hij met het geld gedaan heeft? „De oester was van mij. Dus het geld ook. Maar ik heb een deel aan het goede doel gegeven. Wie goed doet, goed ontmoet, zeg ik altijd. De rest van het bedrag staat op m’n bankrekening.”

Het blijft lastig te zeggen hoe parels in een oester ontstaan. Sinke: „Deskundigen houden het erop dat er een zandkorrel in de schelp komt. De oester gaat proberen die weg te werken, maar als dat niet lukt, maakt hij er parelmoer omheen en ontstaat er een parel. Het kan zijn dat een oesterboorder, een slak, gif in de oester spuit, waardoor deze doodgaat. Het blijft echter gissen.”

Nu Sinke deze bijzondere vondst heeft meegemaakt, betrapt hij zichzelf erop dat hij oesters bij het openmaken beter bekijkt. „Dat gaat natuurlijk vanzelf weer over”, lacht hij. „De kans dat ik nog een keer zo’n oester vind, is bijzonder klein. Je wint eerder de loterij.”

De parels die de Yerse handelaar eerder in oesters aantrof, bewaart hij thuis. „Ik spaar ze op totdat ik er genoeg heb om er een ketting van te maken voor mijn vrouw. Maar dat duurt nog even.” Sinke haast zich weer aan z’n werk. „Het is topdruk. Negentig uur per week werken in deze weken is normaal.”

>>rd.nl/terugblik

serie
Terugblik

Dit is het zesde deel van een serie interviews over opvallende gebeurtenissen die mensen het afgelopen jaar meemaakten.