Sijtse Meijers werd op 24 april 1928 geboren in Hoogeveen. Door hervormd predikant te worden trad hij in de voetsporen van zijn vader, ds. A. Meijers. Deze was onder meer –tussen 1948 en 1966– voorzitter van de Gereformeerde Zendingsbond.

Sijtse Meijers studeerde in Utrecht, werd in 1953 predikant te Hoogblokland, daarna in Ameide en Tienhoven (1959), Ermelo (1965) en ten slotte in Leiden (1976). Hij trouwde met W. H. van Meer, dochter van ds. E. van Meer te Utrecht, onder meer bekend van een nog recent herdrukt dagboek.

Meijers promoveerde in 1979 in Utrecht bij prof. dr. H. Berkhof, hoogleraar systematische theologie, op een dissertatie over de objectiviteit en existentialiteit bij Herman Bavinck en zijn opvolgers. „Dit proefschrift is een grote lawine. Een verwensing aan het adres van de promotoren. Maar ook uzelf wordt er bijna onder bedolven, u bent ook slachtoffer”, zo zei Berkhof tegen Meijers toen deze promoveerde. Berkhofs woorden maakten duidelijk dat het de hervormde predikant niet slechts om historische kennis over Bavinck te doen was, maar om een kritische bijdrage aan het theologische debat in de twintigste eeuw.

Al voor zijn promotie in 1979 nam Meijers een eigen plaats in binnen de Nederlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Bond. In 1967 bracht hij samen met M. J. G. van der Velden en W. Balke een boekje uit onder de titel ”De eigen wijs”. Daarin vroegen zij aandacht voor het thema ”Voortgang en eenheid in het belijden”.

De drie vonden dat de Bond vraagstukken zoals de vrouw in het ambt, de gezangenkwestie en de nieuwe psalmberijming „als groepsbedreigend uit de weg ging.” Dr. Balke zei daarover later: „Wij voorzagen verstrakking door shibboleths en het was onze zorg dat de gereformeerd-hervormde beweging in flanken uiteen zou vallen, wat later inderdaad gebeurde.”

Meijers’ wetenschappelijke kwaliteiten leverden hem in 1981 een voordracht op als kerkelijk hoogleraar in Leiden. Met een nipte meerderheid van 29 stemmen koos de synode echter niet hem, maar de marxistisch georiënteerde G. H. ter Schegget. Wel was Meijers docent ethiek aan Hogeschool De Vijverberg in Ede. In 1990 ging de predikant met emeritaat.

In zijn laatste boek, ”De tirannie verdrijven” (2003), vergeleek Meijers de huidige tijd met de tirannie van het nationaalsocialisme en riep hij de lezer ertoe op te rade te gaan bij verzetstheologen, zoals Miskotte, Noordmans, Van Ruler, Berkhof en Bonhoeffer. Op de Gereformeerde Bond deed hij een appel om zich bezig te houden met de hedendaagse cultuur, „omdat de tijdgeest niet voor kerkdeuren halt houdt.”

De laatste jaren van zijn leven leed hij aan long­emfyseem. Toen hij een zware operatie moest ondergaan, vertrouwde hij zijn vrouw toe: „Ik ben in de Schuilplaats.” Sijtse Meijers overleed op 19 maart 2013 op 84-jarige leeftijd. Hij werd begraven in Zeist.

In deze rubriek wekelijks een biografie van een bekende of minder bekende theoloog.

In memoriam dr. S. Meijers (1928-2013) (De Waarheidsvriend, 28-03-2013)

Dr. S. Meijers (84) in Zeist begraven (Reformatorisch Dagblad, 26-03-2013)

Ds. S. Meijers (84) overleden (Reformatorisch Dagblad, 22-03-2013)

Dr. Meijers veertig jaar predikant (Reformatorisch Dagblad, 21-12-1993)

Dr. S. Meijers met emeritaat (De Waarheidsvriend, 28-06-1990)

Afscheidsbundel dr. S. Meijers (De Waarheidsvriend, 14-06-1990)

Studie van S. Meijers over Geref. openbaringsleer: Berkouwer, Kuitert en Van Ruler gaan vanuit Bavinck eigen wegen (Reformatorisch Dagblad, 09-03-1979)

Kritisch boek over theologie Bavinck, Berkouwer en Kuitert : Proefschrift ds. S. Meijers in Leiden verdedigd (Reformatorisch Dagblad, 18-01-1979)

Afscheid drs. Meijers van Ermelo (De Waarheidsvriend, 28-10-1976)

Bevestiging en intrede ds. S. Meijers te Ermelo (De Waarheidsvriend, 15-04-1965)

Afscheid ds. S. Meijers van Ameide (De Waarheidsvriend, 08-04-1965)