„Volk van Turkije. Jullie moeten je verzetten en deze kruisvaarders bestrijden, net als de afvalligen en tirannen die jullie bedriegen en jullie tot slaven van de kruisvaarders maken. Jullie moeten vechten, voor het te laat is.”

Zo besluit een Turkssprekende, keurig bebrilde en bebaarde IS-strijder de video ”Een boodschap aan Turkije”.

Het is een van de lange reeks boodschappen waarin IS gelijkgezinde moslims in Turkije aanspoorde om aanslagen te plegen en waarin de terreurbeweging wraak aankondigde op de Turkse regering.

Die had de woede van IS gewekt door de Koerden te steunen bij de herovering van Kobane, begin dit jaar, en vooral door het openstellen van Turkse bases voor Amerikaanse jachtbommenwerpers. In juni begon IS met een speciale website in het Turks, DarulHilafe, ”Land van het Kalifaat” en met het Turkse internettijdschrift Konstantiniye’nin Fethi, ”De verovering van Constantinopel” (de oude naam voor Istanbul).

De boodschap in alle publicaties: Turkije, dat IS tot eind vorig jaar nog met rust liet, is tot vijand van IS geworden en zal daarvoor met bloed betalen. In de publicaties worden premier Davutoglu en president Erdogan respectievelijk „de kleine satan” en „de grote duivel” genoemd.

Maar in de publicaties en boodschappen spreekt IS met minstens zo veel haat over de Koerden in Turkije als over het Turkse bondgenootschap met de VS.

De Koerdische partijen zijn volgens IS „een bende afvalligen” en de PKK is niets anders dan een „atheïstische misdadigersbende.” In juli, toen een zelfmoordaanslag van een IS-aanhanger in de Turkse grensplaats Suruc 33 dodelijke slachtoffers maakte, legde IS nog eens extra de nadruk op de rol van de Koerden als hoofdschuldigen „onder hen die het kalifaat bestrijden.”

In augustus nam vervolgens het aantal bedreigingen met nieuwe aanslagen alleen maar toe, waarbij telkens de Koerden in de meest felle bewoordingen werden veroordeeld. Even hardnekkig bleef IS beweren dat „de verrader Erdogan” in werkelijkheid de Koerden steunde, inclusief de PKK – ondanks de aanvallen die de Turkse strijdkrachten op de PKK uitvoerden.

De bijeenkomst van de honderden pro-Koerdische jongeren voor hun geplande demonstratie in de hoofdstad Ankara, was dan ook een ideale gelegenheid voor IS om zowel de Turkse overheid als de gehate Koerden te treffen. Dat die bijeenkomst zo summier werd beveiligd, wordt door de Koerden terecht betiteld als nalatigheid van de overheid.

De staat mag overigens een andere groep wel extra beveiligen: de afgelopen weken hebben volgens berichten in Turkse media, de Unie van Turkse Protestantse Kerken en de oppositiepartij CHP 100 van de 120 protestantse gemeenten in Turkije doodsbedreigingen ontvangen.

De taal en de bedreigingen, waarin gesteld wordt dat bekeerlingen zullen worden onthoofd, zijn in de taal en de stijl van IS en komen volgens de kerken inmiddels „iedere dag” binnen.