Verkoopster Joquebede Mesquita Sequeira is bepaald niet voor één gat te vangen. Wat moeten we nemen bij een wildgerecht? „Duits water, met veel mineralen en veel koolzuur.” En voor een avondje Chinees? „Zacht water, met weinig mineralen, een beetje zoet.” Ze kan eindeloos doorgaan. „Ik ken alle smaken die we in de winkel hebben.” Dat zijn er meer dan honderd. Bronwater, mineraalwater en water met een smaakje. Lijkt veel, maar dat is relatief. „Wereldwijd zijn er wel 5000 soorten.”

Op het eerste gezicht heeft de Waterwinkel -geschilderd in zachte kleuren, met glazen pilaren met daarin opborrelend water als blikvangers- wel wat weg van een slijterij. Er staan ’gewone’ PET-flessen in de schappen, maar het gros van het assortiment doet luxueus aan. Mooie -soms onverwachte- vormen, gelikte etiketten, merknamen met een verhaal. „De laatste jaren letten we meer op de vorm en kleur van flessen. Ze passen bij een bepaalde lifestyle.” De fles van Evian is daarvan een voorbeeld: het glas is in de vorm van een druppel geblazen. „Evian heeft elk jaar een nieuwe fles die in een beperkte oplage op de markt komt. Dat is een echt collector’s item.”

”Amé” is Engels en heet ”hét natuurlijke alcoholvrije alternatief voor wijn”. Amé is er in vier smaken: wit, rosé, red en dry. Acqua della Madonna kan niet anders dan uit Italië komen. Joquebede, die zo nu en dan met haar werkgever leveranciers bezoekt : „De bron bevindt zich in Castellamara di Stabia, ten zuiden van Napels.” Wie grootse, chateau-achtige gebouwen in gedachten heeft, zit ernaast. „Het is een heel simpele bron, vlak bij de zee. Het water was vroeger heel populair bij zeelieden vanwege de lange houdbaarheid.”

”Medicinaal water” begint steeds meer aan te slaan. Kraanwater wordt wel gecontroleerd, maar vindt vervolgens zijn weg door leidingen van koper of lood. „Niet echt gezond”, vindt Joquebede. Duits water heeft qua gezondheid een naam hoog te houden. ”Dunaris, natürliches Heilwasser” is goed voor de bloeddoorstroming en de huid. ”Fachingen” wordt onder meer gebruikt bij de behandeling van nierstenen en bij lever- en galblaasproblemen. Joquebede: „Ik ken heel wat klanten die naar ons worden doorverwezen door hun huisarts.”

Jan Willem Bakker handelt al meer dan tien jaar in het natuurlijke vocht. De Waterwinkel in de Amsterdamse Roelof Hartstraat was de eerste stap, „na veel reizen in het buitenland.” Bakker kwam erachter dat er in Nederland geen watercultuur bestond. „In Duitsland en Frankrijk komt er standaard bronwater op tafel. Dat kenden we hier nauwelijks.” Eigenlijk nog steeds niet. Een Duitser drinkt jaarlijks 120 liter bronwater, een Belg meer dan 100 liter, een Nederlander maar zo’n 20 liter.

Na de Waterwinkel ontstond de Spring Water Company. Bakker: „Die houdt zich bezig met import en groothandel. We leveren aan grootwinkelbedrijven als Albert Heijn en Dirk van den Broek, maar ook aan de horeca.” De waters komen vooral uit Europese landen, Canada en Australië. Bakkers bedrijf heeft van ongeveer tien merken de exclusieve invoerrechten. De vergelijking met de wijnwereld gaat wel een beetje op, vindt hij. „Op één uitzondering na: wijn kent goede en slechte jaren. Een bron levert water van constante kwaliteit.”

Het klantenbestand van de Waterwinkel typeert Bakker als „breed en divers.” „We verkopen aan de studenten van de meao aan de andere kant van de straat, aan oudere mensen, aan klanten die voor het gezondheidsaspect komen en aan jongelui die water voor de fun kopen.” De prijzen variëren van 75 eurocent tot ongeveer 4 euro voor een fles. Dat lijkt gezien de honderden klanten per week geen probleem. Uitbreiding van het aantal winkels zit er echter niet in. Bakker: „We hebben onze handen vol aan de huidige activiteiten. En daar komt bij dat we steeds vaker een schap in een winkel van derden mogen inrichten. Dat is een beetje de trend. We leven in een tijd dat de consument het liefst alles onder één dak inslaat. Een brood, een computer en straks misschien ook wel een auto.”

Een eigen bron is stiekem toch een beetje een droom van Bakker. „Dat zou ik heel leuk vinden. Maar zo gemakkelijk is dat niet. Er komen jaarlijks niet veel bronnen bij. Je kunt wel iets aanboren in je tuin, maar daarmee heb je nog geen bronwater. De erkenningseisen zijn streng. Er is een gigantisch pakket aan voorwaarden. Moet ook wel, want een mens kan in principe makkelijk 2 liter water per dag drinken. Daar mag niets verkeerds in zitten.”