Elke maand reflecteert een jonge hedendaagse kunstenaar op een van de zeven hoofdzonden. Paus Gregorius de Grote stelde in de zesde eeuw een lijst met hoofdzonden op: lust, hoogmoed, woede, luiheid, hebzucht, afgunst en gulzigheid. „Na de zondeval zijn dit de zeven hoofdzonden die een verzoening met God in de weg staan”, stelt het Bijbels Museum. „Maar wat betekenen deze zonden anno 2015 nog?”

De presentatiereeks gaat in het weekend van 17 en 18 oktober van start met een reflectie op de hoofdzonde lust. Het museum is in die dagen een van de 115 podia van het Amsterdam Dance Event. Voorganger Rikko Voorberg laat dan samen met twee andere kunstenaars „in een audio- en 
videoperformance de werelden van religie en dance in elkaar overlopen.”

De presentaties worden ondersteund door kunst, zoals prenten van Brueghel en Rembrandt uit de collectie van het Rijksmuseum.

Het Bijbels Museum koos voor ”Zonde” omdat dit thema tot de verbeelding spreekt, legde directeur Judikje Kiers vanmorgen uit. „In de kunst zijn er prachtige verbeeldingen van gemaakt.” Bovendien spreekt dit thema volgens Kiers zowel gelovigen als niet-gelovigen aan, „omdat we in onze maatschappij op dit moment op drift zijn op het gebied van waarden en hoe we met elkaar omgaan. We zoeken naar onze wortels. Er is behoefte aan verdieping, aan bezinning op onze cultuur. We geven jonge kunstenaars de vrijheid om dit thema op hun eigen manier te verbeelden, of dat nu met dans, licht, theater of muziek is. Zij kunnen ons aan het denken zetten.”

Bestaat het gevaar dat de zonde wordt gepresenteerd als iets om van te genieten en niet als iets wat scheiding maakt tussen God en mensen? Kiers: „Het is niet zo dat we de juist de hedonistische kant van de zonde willen koesteren. Het thema zet aan tot gesprek, tot overdenking. Zonde is van alle tijden. Van fouten kun je leren. De kunstwerken die we laten zien hadden van oorsprong ook zeker het doel mensen tot bezinning te brengen. Dat betekent niet dat iedere zonde per definitie tot hel en verdoemenis leidt.

We willen het thema bespreekbaar maken en er niet oppervlakkig aan voorbijgaan. Dat is de rol die wij als Bijbels Museum op ons kunnen nemen. Het zou niet bij ons passen als we zonde alleen vanuit het perspectief van de veroordeling zouden belichten of vanuit de hedonistische invalshoek. Door gesprek en bezinning willen we mensen met verschillende achtergronden en opvoedingen dichter bij elkaar brengen.”