De christelijke gereformeerde emeritus predikant sprak zaterdag in de Ichthuskapel te Sleeuwijk. Daar presenteerde dr. P. Veldhuizen, emeritus predikant van de Nederlands Gereformeerde Kerken, zijn boek ”Confrontatie tussen christenen en joden”.

Volgens de geformeerde emeritus predikant dr. B. Wentsel –door omstandigheden was hij niet aanwezig; zijn lezing werd voorgelezen– is het boek van dr. Veldhuizen dogmahistorisch van grote waarde. Dr. Wentsel waardeert het dat de auteur het idee dat de kerk de plaats van Israël heeft ingenomen, verwerpt. Hij bestrijdt echter diens visie dat na de komst van Christus en de neerdaling van de Geest de belofte van het land is vervangen door heel de aarde.

Uitverkoren volk

Dr. E. P. Meijering, remonstrants emeritus hoogleraar, vindt dat dr. Veldhuizen recht doet aan theologen uit alle hoeken. Hij laat er geen misverstand over bestaan dat Israël het uitverkoren volk van God was en is. Dat kan bekrompen overkomen, aldus dr. Meijering. „God kiest voor deze wereld, die maar een stofje is in het heelal. Maar binnen dit stofje heeft God een keuze gedaan voor dit volk Israël.”

Rijke beloften

Het neocalvinisme in Nederland heeft zich vanuit theologische traditie altijd weinig met Israël beziggehouden, betoogde dr. Bart Wallet. Volgens de historicus, verbonden aan het Historisch Documentatie Centrum van de Vrije Universiteit in Amsterdam, kwam de bezinning en betrokkenheid op Israël na de Tweede Wereldoorlog voort uit twee theologische tradities. De eerste is de hervormde, waarvan de invloed nog altijd te zien is in de kerkorde van de Protestantse Kerk in Nederland. Daarin wordt gesproken over de onopgeefbare verbondenheid met Israël.

De andere traditie greep terug op de erfenis van de Nadere Reformatie. Daarin stond Gods voortdurende verbondstrouw aan Israël centraal, evenals de overtuiging dat de Bijbel nog vele rijke beloften voor Israël bevat.

Het woord ”confrontatie”, zoals in de titel van het boek staat, wil Wallet liever vervangen door ”gesprek”. Het gesprek tussen christenen en joden mag volgens hem geen eenrichtingsverkeer zijn, „want wij hebben ook van Israël te leren in de ontmoeting. In de gebrokenheid en het geding om de Messias zijn het de beloften van God voor de toekomst waarnaar we met reikhalzend verlangen mogen uitzien.”

Lees ook

Heilloze confrontatie van Jood en christen, Reformatorisch Dagblad (28 augustus 2015)