Tien jaar geleden trokken ze nog zo’n 300 cursisten per jaar, de opleidingen van de stichting Psycho Pastorale Toerusting in Veenendaal. De laatste jaren daalt het aantal gegadigden. „We hebben zo’n 200 aanmeldingen nodig om de cursussen financieel haalbaar te maken. Maar de teller blijft tegenwoordig steken op zo’n 150”, zegt ds. Nobel, predikant van de hervormde gemeente in Monster.

Naast de één jaar durende basiscursus biedt de organisatie ook een eenjarige vervolgcursus. Verder zijn er jaarlijks twee studiedagen over een pastoraal onderwerp. Omdat het aantal aanmeldingen voor alle activiteiten al langere tijd een dalende lijn vertoonde, startte het bestuur drie jaar geleden een bezinning op de toekomst van cursussen.

Waarom is stoppen de enige optie?

„We lopen tegen onze grenzen aan. De stichting heeft één betaalde kracht in dienst en een aantal vrijwilligers. Zij worden overbelast. Ons budget is niet toereikend om zo door te gaan.”

U had ook het cursusaanbod kunnen aanpassen.

„Dan zouden we de cursus moeten inkorten, omdat mensen zich liever niet voor twee jaar binden. Naar onze mening gaat dat ten koste van de kwaliteit en de eigenheid van de cursus.”

Wat is die eigenheid?

„Bijvoorbeeld de wijze waarop we theorie en praktijk verenigen. Cursisten krijgen ’s ochtends theorie. ’s Middags worden er pastorale situaties geoefend onder leiding van een trainer. Iets van onze eigenheid is ook de brede doelgroep waarop we ons richten. Op cursussen leer je van mensen uit allerlei kerken.”

Wat zijn kernpunten uit de cursus?

„Er is aandacht voor godsbeeld, mensbeeld en persoonlijkheid, met het oog op de vorming 
als pastoraal bezoeker. Ook komen er thema’s aan de orde zoals wat een psychopastoraal gesprek is. En er is uitleg over psychische ziektebeelden en onderwerpen zoals depressie, angst, schuld en vergeving.”

Blijft er niet behoefte aan een cursus die kerkleden helpt om pastorale hulp te bieden aan mensen met psychische problemen?

„Onze stichting had twee doelstellingen: het toerusten van vrijwilligers en bewustwording binnen de kerken. Er is meer aandacht en inzet gekomen voor mensen met psychosociale problemen. We kunnen dus zeggen dat onze doelstellingen zijn behaald. Belangrijk is ook dat wij niet opleiden tot professioneel hulpverlener, maar tot bezoekvrijwilliger. Psychopastoraal begeleiders functioneren tussen ambtsdrager en hulpverlener in. Natuurlijk blijft het nodig dat er nieuwe mensen getraind worden. Zij kunnen in de toekomst bij andere organisaties terecht.”

U hebt een personeelslid in dienst, sommige mensen zijn halverwege de cursus. Wat doet u voor hen?

„Het enige personeelslid heeft inmiddels een andere baan gevonden. De cursisten die nu halverwege het tweejarige traject zijn, krijgen nog de gelegenheid om de opleiding af te maken. Maar na het cursusjaar 2015-2016 houdt de stichting echt op te bestaan.”

Het bestuur besloot op 3 juni om te stoppen, vorige week zijn betrokkenen bij de stichting ingelicht. Hoe wordt er gereageerd?

„Dubbel. Er is schrik, teleurstelling ook, omdat velen ons werk waarderen. Anderzijds vinden mensen het ook een moedig besluit, we hebben nog geen negatieve reacties gehad.”

Zie ook:

Stichting Psycho Pastorale Hulpverlening stopt (RD, 15 juni 2015)