Edenaren kunnen volgende week dinsdag in een referendum zich uitspreken voor of tegen koopzondagen. Volgens dagblad de Gelderlander was de discussie tot nu toe vrij zwart-wit: tegenstanders van de koopzondag bevonden zich in de christelijke hoek, de voorstanders waren seculier.

Maar met het nieuws dat een christelijke ondernemer vóór openstelling van winkels op zondag zal stemmen, maakte het dagblad vanmorgen duidelijk dat het beeld onder christelijke ondernemers gemengder is dan gedacht.

„Ik móét wel voor stemmen”, zegt Hofstede desgevraagd. Hij nam in 2004 boekhandel Het paard van Troje in Ede over, nadat hij onder andere theologie had gestudeerd. Ook werkte hij een jaar bij Lindenberg Boeken & Muziek in Rotterdam. Hoewel hij de zondagsrust als zeer waardevol ziet, hoopt hij binnenkort samen met alle andere winkels in Ede iedere zondag open te mogen. „Anders heb ik straks niet één dag rust, maar zeven dagen. En dat is te veel voor mij.”

Waarom spreekt u zich op dit moment zo duidelijk uit voor uw visie?

„Als winkelier wil ik normaal gesproken geen stelling nemen, maar klanten behagen. Nu niet. Zelf wil ik geen koopzondagen, maar ik ben ervan overtuigd dat de openstelling van winkels in Ede op zondag nodig is. Anders gaan de consumenten naar Wageningen en gaat Ede eraan onderdoor.”

Daarmee kiest u voor commerciële belangen boven principes?

„Dat vind ik iets te kort door de bocht. De ontwikkelingen in Nederland acht ik ongewenst, maar ík kan die niet stoppen. Het gaat mij niet om financieel gewin, maar om mijn bestaansgrond. Een dag van rust is een zegen voor de maatschappij. Ik zie het als verlies dat we die verkwanselen.”

Maar waarom legt u dan nu zelf al het hoofd in de schoot?

„Zo zie ik dat niet. De strijd wat betreft de koopzondagen ís voor mij al gestreden. Daarom is er nu oneerlijke achterstand, omdat in de regio al veel winkels open zijn.”

Toch spreekt de Bijbel niet voor niets over zondagsrust en -heiliging.

„Ik denk niet dat het door God gegeven gebod op onze zondag slaat, maar een gebod voor de Joden was. Blijft staan dat ik me op dit moment als slachtoffer van een bepaald tijdsgewricht voel en me niet als voorvechter van zondagsopenstelling zie. Ik besef dat ik als onwillige voorstander van zondagsopening een paradoxaal standpunt inneem.”