Dat zijn enkele conclusies uit een onderzoek dat het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) woensdag naar buiten heeft gebracht.

De cijfers maken duidelijk dat het aandeel kerkelijken in Nederland verder is gedaald. Eind jaren negentig gaf nog 60 procent aan tot een godsdienstige groepering te behoren. In 2010 was het percentage geslonken tot 54,7. „Daarna is het elk jaar iets teruggelopen”, aldus de opstellers van het rapport.

Het merendeel (24,4 procent) van de gelovigen is in 2014 rooms-katholiek. In totaal is 15,8 procent protestants. Het CBS maakt een onderverdeling in ”Nederlands hervormd” (6,7 procent), ”Gereformeerd” (3,4 procent) en ”PKN” (5,7 procent). Dat een deel van de protestanten ”Nederlands hervormd” en ”Gereformeerd” aankruist in plaats van ”PKN”, komt volgens het CBS vermoedelijk doordat een deel van de protestanten zich er niet van bewust is dat ze sinds 2004 in feite tot de PKN behoren. Ook suggereren de onderzoekers dat een deel van de protestanten zich meer verbonden voelt met de gezindte waartoe hij of zij voor de fusie behoorde dan met de PKN.

Evangelisch

Van de bevolking rekent 4,5 procent zich tot een ”andere kerkelijke gezindte”. Over de samenstelling van deze groep is geen informatie voorhanden. Op basis van andere onderzoeken zegt het CBS het „aannemelijk” te vinden dat hiertoe „veelal kleinere orthodoxe, evangelische groepen behoren die zich niet rekenen tot de bredere protestantse kerken, evenals andere stromingen zoals humanisten en vrijmetselaars.”

Verder is 4,9 procent van de Nederlandse bevolking moslim. Een klein percentage is jood (0,1 procent), hindoe (0,6 procent) of boeddhist (0,5 procent).

Behalve de kerkelijkheid is ook de kerkgang van Nederlanders afgenomen. In 2014 ging 16,4 procent regelmatig (”ten minste eens per maand”) naar de kerk, moskee of synagoge, een kleine teruggang ten opzichte van 2010. In de periode 1997-1999 ging echter nog 23 procent regelmatig naar een religieuze dienst, terwijl dat in 1971 37 procent van de bevolking was. De trouwste kerkgangers zijn ”gereformeerden”. Twee derde kerkt ten minste een keer per maand. Ruim de helft gaat ten minste één keer per week.

Randkerkelijken

Tussen de provincies zijn er aanzienlijke verschillen in religieuze betrokkenheid. In Groningen behoort slechts een derde deel van de bevolking tot een kerkelijke gezindte, terwijl dat in Limburg driekwart is.

Ook het kerkbezoek verschilt per provincie. In Zeeland gaan twee keer zo veel mensen in 2014 nog regelmatig naar een religieuze dienst als in Noord-Brabant en Noord-Holland. In Noord-Brabant en Limburg gaat een meerderheid van de godsdienstigen zelden naar de kerk. Daarmee hebben deze provincies dus een hoog percentage randkerkelijken.

Opleidingsniveau

De verschillen in religieuze betrokkenheid variëren tussen bevolkingsgroepen. Zo zijn vrouwen vaker kerkelijk dan mannen: 53,5 procent versus 48 procent. Het aandeel kerkelijken loopt op van rond de 40 procent bij degenen jonger dan 35 jaar, tot 72 procent bij de 75-plussers. Vooral steeds minder 18- tot 35-jarigen behoren tot een godsdienstige groepering.

Opleidingsniveau heeft een negatieve invloed op de religiositeit. Zo was in 2014 60 procent van de lager opgeleiden godsdienstig. Van de hoger opgeleiden is dat 42 procent.