Bert van Namen, beheerder van de kerk, doet de deuren open. In de vestibule hangt een marmeren plaat met de Bijbeltekst: „Welgelukzalig is het volk, hetwelk het geklank kent” (Psalm 89:16a). Achter de vestibule ligt de voorzaal, de ruimte waar de gemeenteleden elkaar na de zondagochtenddienst kunnen ontmoeten.

In de kerkzaal staan nog banken van honderd jaar geleden. Breed zijn de trappenhuizen naar de drie galerijen, die echter niet meer in gebruik zijn. Aan het houten kerkdak hangen vier kroonluchters. Waar vroeger de banken voor de ouderlingen stonden, bevindt zich nu de keuken. Waar de diakenen zaten, is nu een berghok. De preekstoel heeft twee trappen, maar is niet meer in gebruik. Johan Okkema, ouderling-kerkrentmeester: „Predikanten willen niet meer zo hoog verheven boven het kerkvolk staan.”

Maar de doopvont, met een duif op het deksel, is nog wel in gebruik, zegt hij. „Waarschijnlijk is deze doopvont de mooiste van het land. En vorig jaar zijn hier nog een paar kindjes gedoopt. Voor Rotterdam heel bijzonder.”

Boven de preekstoel staat een orgel van orgelmaker Van Leeuwen uit Leiderdorp. In 1988 werd het instrument overgeplaatst vanuit de Statensingelkerk, die moest worden afgebroken. Op de galerij links de speeltafel.

In deze kerkruimte luisterden vroeger driemaal per zondag zo’n 1200 gereformeerden uit de Rotterdamse wijk het Nieuwe Noorden naar de preek. Mensen zaten in de banken, op losse stoelen, op de klapbankjes, op het podium; kinderen soms op de trappen van de kansel.

Vanaf de jaren zestig liep het ledental echter sterk terug. Halverwege de jaren tachtig werd vanwege gebrek aan belangstelling de avonddienst afgeschaft.

In 1977 werd de kerk verbouwd, waarbij het aantal zitplaatsen werd teruggebracht. Het college van burgemeester en wethouders wees op 5 mei 2000 de Bergsingelkerk aan als gemeentelijk monument. Daarna werd ze gerestaureerd en op 25 november 2006 heropend door burgemeester Opstelten. Van de vijf grote gereformeerde kerken die er in Rotterdam waren is dit de enige die nog als zodanig wordt gebruikt.

Bert van Namen komt met het predikantenbord aangesjouwd. De eerste predikant die de gemeente diende, was dr. J. H. Landwehr, de biograaf van ds. L. G. C. Ledeboer. De tweede was C. B. Bavinck, een broer van de bekende hoogleraar dr. H. Bavinck. De vierde naam is die van A. Kuyper, jr., de derde zoon van Abraham de Geweldige. Wie de gemeente in later jaren ook dienden waren G. Bouwmeester, de schipperszoon die het leven van John Knox beschreef, en de bekende P. A. E. Sillevis Smitt, schrijver van het tweedelige ”Handboek voor de heilige geschiedenis”.

De Bergsingelkerk is een van de grootste ontwerpen van de gereformeerde kerkenbouwer Tjeerd Kuipers. De gemeente, die behoort tot de Protestantse Kerk in Nederland, wil als gastvrije geloofsgemeenschap laagdrempelig zijn en midden in de samenleving staan. Bert van Namen: „Deze kerk fungeert ook een beetje als buurtcentrum, waar mensen welkom zijn voor een kop koffie, een gesprek of een gezamenlijke maaltijd. We gaan daarmee niet op de evangelisatietoer, maar zo komen mensen toch nog eens in de kerk.”

Bergsingelkerk Rotterdam 
100 jaar

Op 8 april was het 100 jaar geleden dat de Bergsingelkerk in Rotterdam werd geopend. Op die dag was de kerk tot op de laatste plaats bezet. De dienst werd geleid door ds. J. H. Landwehr. Deze preekte over Efeze 2:20-22: „Gebouwd op het fundament der apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus is de uiterste Hoeksteen; op Welken het gehele gebouw, bekwamelijk samengevoegd zijnde, opwast tot een heiligen tempel in den Heere; op Welken ook gij medegebouwd wordt tot een woonstede Gods in de Geest.” De dienst werd besloten met het zingen van Psalm 72:11.

Het jubileum werd herdacht met een reünie voor leden en oud-leden op zaterdag 11 april, en een jubileumdienst op zondag 12 april.