Stichting Kom over en help bestaat veertig jaar. Dit jubileum werd zaterdag gevierd met een speciale Kom over en help-dag in Amersfoort. Er werd teruggekeken op gebeurtenissen in het verleden en vooruitgekeken naar een nieuw project in Oezbekistan.

Oud-voorzitter D. van den Noort vertelt in een bomvol lokaaltje van het Hoornbeeck College over de smokkelpraktijken van weleer. In de tijd van het IJzeren Gordijn wisten medewerkers van Kom over en help jaarlijks zo’n 56.000 Bijbels naar de Oostbloklanden te smokkelen. Hij vertelt hoe die goed voorbereide reizen verliepen. Het was altijd spannend als de grenswachten de vraag stelden: „Hebt u Bijbels, hebt u drugs of wapens bij u?” Van den Noort wijst de aanwezigen op de volgorde, „waaruit blijkt dat zij Bijbels nog gevaarlijker dan drugs en wapens beschouwden.”

De aanwezige Oekraïense voorganger ds. D. M. Vinograd­sky maakt duidelijk hoe blij de ontvangers met die Bijbels waren: „De tranen liepen ons soms over de wangen. Die gekregen Bijbels werden letterlijk gekust, als een schat.” Een andere Bijbelsmokkelaar, uit het publiek, memoreert de ervaren bescherming door God: „Soms leek die grenspolitie wel met blindheid geslagen.”

Bombardementen

Oksana Oleynikova, directrice van kindertehuis De Goede Herder in Oekraïne, vertelt over de oorlog en de bombardementen die zij in de buurt van Donetsk in Oost-Oekraïne meemaakte. Het kindertehuis is gehuisvest in een oud schoolgebouw met dikke muren. Deze ongewoon dikke muren waren aanvankelijk vooral een barrière voor de internetverbinding, maar bleken tijdens de bombardementen een zegen. Omwonenden kwamen er zelfs een schuilplaats zoeken.

De kinderen in het tehuis worden met liefde omringd en voelen zich geaccepteerd, aldus de directeur. Oleynikova legt uit dat in Oekraïne bij adoptie pleegouders de handen en de voeten van het kind kussen. In het huis horen verweesde kinderen dat God al Zijn kinderen adopteert en bij wijze van spreken graag bereid is ook hun de handen en voeten te kussen.

Gehandicapten

Op de Kom over en helpdag vertelt de gehandicapte Hristo Denev uit Varna (Bulgarije) zijn verhaal. Als kind werd hij vanwege zijn ernstig handicaps door de dokters opgegeven. Denev vertelt hoe gehandicapten in Bulgarije worden gescheiden van hun ouders en weggestopt in grote tehuizen waar weinig zorg is. Ze worden door die erbarmelijke omstandigheden en vanwege gebrek aan zorg soms agressief en dat maakte Denev bang.

De omstandigheden verbeterden voor Denev toen hij in een christelijk tehuis terechtkwam. In Staro Oriadovo in de stad Varna zijn sinds 2012 al vele gehandicapten opgenomen. De behandeling in het tehuis als een toonbeeld van Gods liefde, maakt soms zo’n indruk op de omstanders dat het voorkomt dat moslims tot bekering komen.

Victor Kopylov en Alexander Odemchuk, twee Oekraïners, brengen het centrum New Life voor verslaafdenzorg voor het voetlicht. Zij getuigen hoe zij door de hulp die gegeven wordt in dit tehuis, vanuit een hopeloos schijnende verslaving tot een nieuw leven werden gebracht.

Ondergronds

Op de Kom over en helpdag werd een nieuw project in Oezbekistan gepresenteerd. Voor vele Kom over en helpmedewerkers roept dit nieuwe werkgebied herinneringen op aan de begintijd met ondergrondse activiteiten. De organisatie gaat in het gesloten Oezbekistan een christelijk echtpaar ondersteunen dat diaconaal actief is.