„Een krachtig gebed van de rechtvaardige vermag veel. Elia was een mens van gelijke bewegingen als wij; en hij bad een dat het niet zou regenen; en het regende niet op de aarde in drie jaren en zes maanden. En hij bad wederom, en de hemel gaf regen, en de aarde bracht haar vrucht voort.”

In 1 Koningen 17 voorzegt Elia dat het in drie jaar niet regenen zou. Nu is het of God tegen Elia zegt: „Man Gods, profeet, zoals Ik eens tegen Salomo zei: begeer wat Ik u doen zal, zo zeg Ik tot u: kies en oordeel, wat Ik over dit volk en land brengen zal.”

God zond de profeet Gad eens tot David, dat hij kiezen zou: zeven jaar honger in het land, of drie maanden door het zwaard van de vijanden vervolgd worden, of drie dagen de pestilentie. Zo krijgt hier Elia als het ware de keuze. Wat hij bidden zou, daarmee zou God het land bezoeken. Hij kiest de droogte. Waarom kiest hij de droogte? Wel, omdat de koning en het volk dartel waren: er was zatheid van brood en ook omdat zij afvielen van de God van de hemel: zij waren tot de Baäl afgevallen. We lezen (1 Koningen 16:31): „En het geschiedde (was het een lichte zaak, dat hij, de koning Achab, wandelde in de zonden van Jerobeam, den zoon van Nebat?, dat hij nog ter vrouw nam Izebel, de dochter van Eth-Baäl, de koning der Sidoniërs, en heenging, en diende den Baäl en boog zich voor hem.”

God tekent aan dat er geen koning geweest is die Hem zo vertoornd heeft als Achab, want hij deed wat kwaad was in de ogen des Heeren.

B. Smijtegelt, 
predikant te Middelburg

(”Een woord op zijn tijd”, 1761)