Samen met haar man Freek en twee kinderen was ze bij de nationale herdenking. „De sfeer in de gang deed me sterk denken aan het Holocaustgedenkmuseum Yad Vashem in Israël. Daar worden de namen van de Joodse slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog genoemd”, zegt Samantha, lid van de Evangelische Gemeente Jozua Alblasserwaard. Haar ouders, Anton en Lianne Camfferman (beiden 55) uit Dordrecht, kwamen om op 17 juli.

„Heel bijzonder” vond Samantha dat ”Pie Jesu” uit Requim van Andrew Lloyd Webber werd gezongen. „Dat gaat over Jezus en de eeuwige rust die Hij geeft.” Blij was ze ook met de Last Post. „In dat nummer worden soldaten naar huis geroepen. Ik denk dan aan de Heer die ons roept: Kom maar naar huis.” Ontroerend vond ze dat kinderen die door de ramp hun kameraadjes verloren, bloemen legden.

Freek en Samantha, die eind augustus in deze krant hun verhaal deden, beoordelen de toespraak van theologe Jacobine Geel als „teleurstellend.” „Ze sprak over de tweede dood. Ze wilde zeggen dat we mensen niet moeten vergeten. Gebeurt dat wel, dan is dat volgens haar een tweede dood. Maar de Bijbel spreekt anders over de tweede dood. Daarmee wordt Gods oordeel over de mensen bedoeld.”

Na afloop van de plechtigheid spraken verwanten van de omgekomen Anton en Lianne Camfferman, onder wie Samantha en Freek, zo’n tien minuten met koning Willem-Alexander. „Hij vroeg of we nog boos waren. Toen zeiden wij dat we de daders van de aanslag vergeven hadden. Daar had hij waardering voor. De koning was heel open. We spraken ook over de dood van zijn broer Johan Friso. De koning zei dat hij nog anderhalf jaar tijd heeft gehad om afscheid van zijn broer te nemen, terwijl wij heel plotseling werden geconfronteerd met de dood van onze ouders.”

Bij het oplezen van de namen van de slachtoffers was een zusje van Samantha betrokken. „Ze wilde dat doen. Dat past bij haar. Ik vond het mooi dat ook mensen uit het buitenland namen voorlazen.”

Op 2 september is de moeder van Samantha begraven, en haar vader gecremeerd. Een dag ervoor was er een herdenkingsdienst. De lichamen van haar ouders waren intact. „Het verdriet is er nog steeds, maar we hebben het een plek kunnen geven. Soms zijn er moeilijke momenten. Bijvoorbeeld op 26 september, de verjaardag van mijn vader. Of 3 november, de verjaardag van moeder. Maar God draagt ons. We vinden rust in Hem.”

Zie ook:

Wij vergeven de daders achter de vliegramp