Korkees vluchtte in 2001 uit Syrië naar Nederland. Hij kerkte vijf jaar in de gereformeerde gemeente van Doetinchem. Aan deze periode heeft hij goede contacten overgehouden. Momenteel woont hij in Enschede en kerkt hij daar in de Syrisch-orthodoxe kerk. Om zijn hals draagt hij een Syrisch kruisje en om zijn arm heeft hij een smal tweekleurig bandje, dat de twee naturen van Christus verbeeldt.

Hij kwam naar Lienden om te vertellen over de lange geschiedenis van het christendom in zijn geboorteland en noemde twee Syrische steden die in de Bijbel voorkomen: Antiochië en Damascus.

Algauw brengt Korkees de kerkelijke verdeeldheid ter sprake. Er zijn –al vanaf de vijfde eeuw– heel wat afsplitsingen geweest van de Syrisch-Orthodoxe Kerk en van daaruit ontstane kerken. Korkees noemt onder meer de Syrisch-Katholieke Kerk en de Chaldeeuws-Katholieke Kerk, die de paus van Rome erkennen. Verder zijn er onder meer de Syrische Kerk van het Oosten, de Oude Kerk van het Oosten, de Maronitische Kerk, de Armeense Kerk en de Melkitisch Griekse Kerk. De Protestantse Kerk, die in de negentiende eeuw door zendingswerk is ontstaan, is een betrekkelijke nieuwkomer. Momenteel gaan er nogal wat Koerden in Irak over naar het protestantisme, aldus Korkees.

Al deze kerken zijn de laatste jaren niet meer alleen in het Midden-Oosten te vinden maar ook in Europa, Australië en Noord-Amerika. In Nederland hebben zich nogal wat Syrisch-orthodoxe christenen gevestigd. Ze wonen vooral in Twente (Enschede, Hengelo en Rijssen) en in Amsterdam. Sinds de komst van de islam hebben de christelijke kerken het moeilijk gehad, aldus Korkees. „Ze moesten speciale belastingen betalen en ze moesten zich anders kleden. Door deze en andere vernederingen zijn in de loop van de jaren veel christenen overgegaan naar de islam. Als je als christen wilt leven, ontmoet je weerstand.”

Korkees, die afstand neemt van IS (Islamitische Staat), vindt het opvallend dat velen in zijn omgeving het woord van Jezus dat je je vijand moet liefhebben niet meer serieus lijken te nemen als het om deze beweging gaat. De verwoesting van zijn land ziet hij met lede ogen aan. „Vijfduizend jaar beschaving gaat in drie jaar oorlog verloren. Het hele land gaat kapot. De halve bevolking is op de vlucht. Ook christenen ontvluchten het land massaal.” Hij leest het nieuws uit zijn geboorteland dikwijls niet meer. „Je hoort alleen maar ellende.”

Het gaat volgens de Syriër in zijn land allang niet meer om een burgeroorlog. „Radicale moslimgroeperingen zijn allang actief in Syrië. De aanhangers van IS komen overal vandaan. Toen de politieke belangen van het Westen in gevaar kwamen, reageerde men, maar IS was al veel eerder actief, voordat Mosul ingenomen werd. Het gaat om politieke belangen, terwijl het om de mensen moet gaan.”