Het werk bevindt zich nu in een inventariserende fase. Het stadium om concrete plannen te presenteren is dus nog niet aangebroken. Het deputaatschap denkt aan de mogelijkheid in de toekomst één of twee medewerkers naar Israël uit te zenden en één naar Oekraïne. De synode sloot ook niet uit dat een predikant naar Israël wordt uitgezonden.

Ds. C. Sonnevelt, secretaris van het deputaatschap, houdt zich op dit moment in Israël bezig met het opleiden van voorgangers onder Messiasbelijdende Joden. Hij kan daar volledig de leer van de Gereformeerde Gemeenten uitdragen, zo zei ds. Meeuse. „Ook anderen geven les in de gemeente van ds. Baruch Maoz, waar de Gereformeerde Gemeenten contact mee hebben, maar daar hebben deputaten geen zeggenschap over.”

Binnen de Messiasbelijdende gemeenten zijn er grote verschillen, zo constateerde ds. Meeuse. „Er zijn gemeenten met een charismatische en remonstrantse ligging, op grond waarvan deputaten soms de relatie hebben moeten beëindigen. De rechtzinnige gemeenten zijn vaak kleine, op zichzelf staande groepjes.” Ds. Sonnevelt kan mogelijk een bemiddelende rol spelen tussen deze gemeenten.

Het deputaatschap Israël gaat zijn eigen weg binnen het spectrum van Nederlandse Israël-organisaties. Contacten met de organisatie Christenen voor Israël verlopen „zeer stroef.” Het platform dat zij hebben, is zo breed dat het deputaatschap zich daarin niet kan vinden, aldus ds. Meeuse.

Het deputaatschap heeft als eerste prioriteit de evangelieverkondiging. De synode onderstreepte de noodzaak van bezinning op de plaats van Israël. Ds. A. Moerkerken constateerde dat de verwarring hierover onder het eigen kerkvolk toeneemt. „Is Israël nog het uitverkoren volk? Zo ja, heeft God dan twee uitverkoren volkeren? Geldt de landbelofte aan Abraham nog steeds? Wat betekent de uitdrukking ”gans Israël”? Het zit mij dwars dat ons steeds vergeestelijking verweten wordt.”

Ds. Meeuse antwoordde dat sekten altijd precies weten hoe het zit, „maar wij onderschrijven de vrijheid van exegese. Er is een variëteit onder oudvaders over de plaats van Israël. Wij moeten enige diversiteit verdragen op ondergeschikte punten.” Het deputaatschap wil deze bezinningsvragen nader bestuderen en verder uitwerken.

Er leefden binnen de synode de nodige vragen over de wenselijkheid om nu al een predikant te beroepen voor Israël. Moeten we dat niet eens laten overwinteren, zo suggereerde ds. Van Gelder. Ds. Van Aalst benadrukte het belang van bedachtzaamheid en wees op het bestaan van zovele lege kansels in Nederland. „Laten we onze krachten niet versnipperen als dienaren des Woords.”

Ds. Meeuse liet echter weten dat er onder de Joden op bijzondere wijze deuren zijn opengegaan. Als er geen predikant komt, zou het werk wel eens in een gat kunnen vallen, zo vreesde hij. Hij erkende dat het niet gemakkelijk is om iemand voor dit werk te vinden. De bewuste persoon moet een schaap met als het ware zeven poten zijn: theologisch goed onderlegd, goede kennis van het Engels en het Hebreeuws en in staat om leiding te geven aan de gemeenten.

De synode vond uiteindelijk dat het past binnen het mandaat van het deputaatschap mensen uit te zenden. Wel werd gewezen op grote voorzichtigheid en behoedzaamheid. De zaken zijn nog niet voldoende uitgekristalliseerd, zo was het algemene gevoelen van de synode.