Zomerserie Bijbelse graven: Ezechiël
Dit is het vierde deel in een negendelige serie over –al dan niet authentieke– graven van personen uit de Bijbel. Volgende week woensdag deel 5.
Persoon
Ezechiël was een profeet in Babylon tijdens de ballingschap van het volk Israël. „…geschiedde het woord des Heeren uitdrukkelijk tot Ezechiël, de zoon van Buzi, de priester, in het land der Chaldeeën, bij de rivier Chebar” (Ezechiël 1:1-3).
Plaats
De graftombe van Ezechiël bevindt zich in Al-Kifl, een dorpje in Irak zo’n 130 kilometer ten zuiden van Bagdad. In Irak hebben altijd veel Joden gewoond, die daar terechtkwamen na de Babylonische ballingschap in de zesde eeuw v. Chr. In 1948 leefden er nog zo’n 135.000 Joden in Irak, maar onder het regime van Saddam Hussein zijn vrijwel alle overgebleven Joden naar Israël vertrokken.
Tijdens zijn ballingschap leefde Ezechiël bij Tel-Abib in Babel, vlak bij de rivier de Kebar. Vermoedelijk een plek in Syrië, maar niet nader geïdentificeerd. Wanneer en hoe hij is overleden, is onbekend.
Oorsprong
Het mausoleum dateert waarschijnlijk uit de tijd van het vroege kalifaat (7e eeuw v. Chr.). In de 12e eeuw bood het ruimte aan een grote Hebreeuwse bibliotheek. De bouw van het graf is toegeschreven aan koning Jojachin.
Betekenis
Lange tijd was het graf legendarisch. Joden gingen op pelgrimage om geschenken naar de heilige plaats te brengen, wat de kans op een groot nageslacht zou vergroten. Begin 20e eeuw leidde de val van een graftegel tot een grote archeologische ontdekking. Op de achterkant van 66 graftegels bleek het boek Ezechiël te zijn aangebracht. De tegels werden het land uitgesmokkeld en voor een schijntje doorverkocht. Nu zijn ze te bezichtigen in het Yad Ben-Zvi Instituut in Jeruzalem.
