De vijf organisaties waren zaterdag op uitnodiging van de Italiaanse Evangelische Alliantie in de stad Aversa bijeengekomen om met elkaar te spreken over ”het rooms-katholicisme in evangelicaal perspectief”. Naast de Italiaanse Evangelische Alliantie betrof dit de Federatie van Pinksterkerken, de Assemblies of God in Italië, de Apostolische Kerk en de Pinkstergemeenten. Alle waren zij „gealarmeerd” door „de recente oecumenische openingen” in evangelicale en pinksterkringen ten opzichte van de Rooms-Katholieke Kerk en paus Franciscus, zo meldde Leonardo De Chirico, vice-president van de Italiaanse Evangelische Alliantie, maandag. De Chirico (1967) was van 1997 tot 2007 verbonden aan een gereformeerde baptistengemeente in Ferrara, Noord-Italië. Momenteel leidt hij een kerkplantingsproject in Rome.

In hun verklaring benadrukken de Italiaanse organisaties dat zij niet willen oordelen over het geloof van individuen. „Niettemin geloven wij dat het onverenigbaar is met het onderwijs van de Heilige Schrift om een kerk te hebben die als bemiddelaar van de verlossing opereert en die andere figuren aanbiedt als bemiddelaars van de genade. Gods genade komt tot ons door het geloof in Jezus Christus alleen (Efeze 2:8) en zonder hulp van andere bemiddelaars (1 Timotheüs 2:5).”

De vijf schrijven verder ervan overtuigd te zijn „dat het onverenigbaar is met het Bijbelse onderwijs om een kerk te hebben die de vrijheid nam om dogma’s (waaronder de Mariadogma’s) toe te voegen aan het geloof dat eens en voor altijd aan de heiligen is overgeleverd (Judas:3; Openbaring 22:18).” Onverenigbaar met het onderwijs van de Schrift achten zij het ook een kerk te hebben „wier hart een politieke staat is.” Christelijke kerken dienen zich verre te houden van het imiteren van „de prinsen van deze wereld”, aldus de opstellers, en het voorbeeld van Jezus te volgen, „Die kwam om te dienen en niet om gediend te worden (Markus 10:42-45).”

Als laatste beklemtonen de organisaties dat „wat overeenkomsten lijken te zijn tussen het evangelicale geloof en spiritualiteit in bepaalde delen van het rooms-katholicisme op zichzelf geen redenen zijn voor hoop op een werkelijke verandering.”

Al deze „theologische en ethische verschillen” overziend, kunnen de Italiaanse evangelicalen oecumenische initiatieven met betrekking tot de Rooms-Katholieke Kerk „noch initiëren noch steunen.” Zij nodigen „alle evangelicalen op nationaal en internationaal niveau” uit om op een „gezonde Bijbelse manier te onderscheiden (1 Johannes 4:1)” en niet mee te gaan met initiatieven die tegen de Schrift ingaan.

Markeringspunt

In een begeleidend schrijven noemt De Chirico de zaterdag aangenomen verklaring een „markeringspunt” in de 150 jaar dat het Italiaanse evangelicalisme inmiddels bestaat. „Te spreken van een „historisch” moment gaat misschien iets te ver. Maar het is wel de eerste keer dat bijna 100 procent van de evangelicale kerken en lichamen in Italië (85 procent van de Italiaanse protestanten) een gezamenlijke verklaring ondertekende waarin zij zich opnieuw verbinden aan het Evangelie van Jezus Christus en zich op Bijbelse gronden keert tegen de toenemende oecumenische druk vanuit de Rooms-Katholieke Kerk.”