De angst staat te lezen in de ogen van de 19-jarige Kamka als ze vertelt over het drama dat haar en haar 16-jarige zusje Naya in oktober vorig jaar is overkomen. De twee christelijke zussen uit het noorden van Nigeria werden ontvoerd door leden van de moslim­terreurgroep Boko Haram.

Naya weet nog precies te vertellen wat er gebeurde toen de extremisten ’s avonds om negen uur hun huis binnenvielen. „We lagen te slapen toen zo’n vijftien Boko Haramleden ons huis binnen­kwamen. Ze gingen de slaapkamer van mijn oudere broer binnen en schoten op hem. Hij werd in zijn hand geraakt. Ze vroegen naar mijn vader, maar die was niet thuis. Daarop maakten ze mijn zus wakker en vroegen waar haar man was. Ze vertelde dat ze niet getrouwd was. Toen werden mijn zus en ik meegenomen.

We liepen urenlang door het bos. Ik kreeg pijn in mijn been, maar toen ik dat duidelijk maakte, duwde een van de extremisten zijn geweer in mijn rug en zei: „Als je blijft klagen, schiet ik je neer.” Ze vroegen ons: „Ben je christen of moslim?” Ik zei dat ik christen was. Ze schreeuwden: „Waarom ben je christen?” Mijn zus was erg bang en zei daarom dat ze bezig was om van christen moslim te worden.”

Trouwen

De groep liep de hele nacht door en kwam de volgende ochtend vroeg bij de plek waar de extremisten hun basis hebben. Het was een uitgehouwen grot in een berg. Daarbinnen is een klein dorp, waar vroeger christenen woonden. De meesten van hen zijn vermoord, de rest is gevlucht.

De zussen werden direct aan het werk gezet: ze moesten water halen en koken voor de extremisten. Ook werden ze diezelfde dag gedwongen om zich tot de islam te bekeren. Een paar dagen later kregen ze te horen dat ze allebei moesten trouwen. „We zijn veel te jong!” zei Naya. De leider liet hun zijn eigen dochter zien, een meisje van zeven of acht jaar oud. „Zij is ook al getrouwd”, vertelde hij. Naya: „Als we weigerden mee te werken, zouden we gedood worden. De man met wie ik gedwongen werd te trouwen, nam me mee. Hij wilde seksueel contact met me hebben, maar ik weigerde. Toen pakte hij zijn geweer en een mes en dreigde me te vermoorden als ik me bleef verzetten. Ik zei dat ik ongesteld was, en om die reden liet hij me uiteindelijk met rust.”

Ook Kamka werd gedwongen om met een van de extremisten te trouwen. „Ik wilde niet; ik zei dat ik mijn moeder miste. Ik kreeg te horen dat ik mijn moeder maar moest vergeten, ik zou haar toch nooit meer terugzien. Ik huilde en bad, maar had geen keus: ik moest trouwen. De extremist dwong me tot seksueel contact. „Dat wil ik niet!” zei ik. Hij liet me een mes zien en riep: „Als je weigert, vermoord ik je.” Ik bad in mezelf tot God en vroeg: „Waarom moet ik dit mee­maken?” Ik stribbelde tegen, maar kon niet tegen hem op. Hij pakte zijn geweer en dreigde nogmaals: „Als je niet stopt met je te verzetten, schiet ik je neer.” Toen heb ik me overgegeven.”

Vluchten

Toen de zussen de volgende morgen wakker werden, bleken de extremisten te zijn verdwenen. „Ze waren op pad gegaan om huizen in brand te steken, zoals ze gewend zijn om te doen”, vertelt Naya. De vrouw van de leider kreeg medelijden toen ze hoorde hoe de zussen in de grot terechtgekomen waren. „Als je gedwongen bent om hier te komen, moet je vluchten”, zei ze. De mannen bleven lang weg, vertelt Naya. „Ik heb geen idee wat er met hen is gebeurd. Misschien dat ze bij een gevecht zijn omgekomen.”

Na drie weken leek er voor de zussen een einde te komen aan de nachtmerrie. Op een middag tijdens het water halen legde de vrouw van de leider hun uit via welke route ze konden ontsnappen. „We lieten de emmers op de grond vallen en zetten het op een lopen. Op een gegeven moment raakten we de weg kwijt en het werd ook donker. We kwamen onderweg een huis tegen en waren heel moe. De volgende ochtend werden we ontdekt door de hond, die begon te blaffen. We hebben toen toch bij het huis aangeklopt. De moslim die in het huis woonde, was heel vriendelijk en vroeg: „Zijn jullie die twee ontvoerde meisjes?” We knikten. We werden hartelijk welkom geheten en kregen te eten. Ook kregen we water om ons te wassen. Hij vroeg zijn zus om met ons mee te gaan en ons naar een christelijk dorp verderop te brengen.”

Nadat de zussen in het dorp aangekomen waren, werd er contact gezocht met hun ouders. Vervolgens werden ze naar een christelijk kindertehuis in het zuiden van Nigeria overgebracht, omdat het voor hen te gevaarlijk was om terug te keren naar hun dorp.

Hoewel de zussen zichtbaar getraumatiseerd zijn door de gebeurtenissen gaat het naar omstandigheden goed met hen. „Ik dank God dat Hij ons gered heeft uit de handen van deze slechte mensen”, zegt Naya. „Alles ligt nu achter me en ik ben ook niet bang meer. Ik wil alleen nog maar vooruit kijken.” Ook Kamka zegt dat het een stuk beter met haar gaat. „Ik ben heel dankbaar dat er door veel christenen voor me gebeden wordt. Ondanks wat ik heb meegemaakt, heb ik nog steeds vertrouwen in God.”

Vanavond wordt tussen 20.00 en 21.00 uur een reportage over Naya en Kamka uitgezonden in het EO Radio 5-programma EO Door de Week.



Terreurgroep houdt tientallen kinderen vast

Het aantal meisjes dat in Nigeria door moslim­extremisten is ontvoerd, ligt naar schatting boven de 200. Vorige week werden opnieuw tieners meegenomen uit een school in Chibok, in de deelstaat Borno. Tien meisjes die de opdracht van hun ontvoerders hadden gekregen om voor het eten te zorgen, wisten te ontkomen.

Het vermoeden bestaat dat de massale ontvoering het werk is van de islamitische terreurbeweging Boko Haram.

Lees ook:

Habila Aduma overleefde aanslag in Nigeria;

Impressie uit Nigeria: Bidden voor moslimterroristen die christenen vermoordden.