„Eenieder stemde naar eigen geweten”
„We kunnen in de PKN voluit gereformeerd zijn en blijven.” Deze overtuiging gaf bij de hervormd-gereformeerde predikanten G. de Fijter en H. de Jong de doorslag om toch voor de vereniging te stemmen.
Hadden zij tegengestemd, dan was de vereniging niet doorgegaan. „We hebben dit besluit naar eer en geweten genomen”, aldus beide synodeleden direct na de stemming. Ds. De Fijter (Kampen) noemt als belangrijk argument om voor te stemmen de continuïteit van de kerk die al vele eeuwen in Gods verbondstrouw ligt. „De bezwaarden mogen staan op het fundament waarop ze altijd hebben gestaan.”
Synodelid ds. J. L. Schreuders (Aalst) noemt het meest wrange dat de tegenstanders van de fusie maar twee stemmen tekortkwamen en „dat mensen met wie ik me verwant voelde, voorstemden. Ik ervaar dat als een verraad aan de Hervormde Kerk, het voorgoed verkopen ervan en het in hun hemd laten staan van de bezwaarden.”
Ds. Schreuders benadrukt dat hervormd blijven alleen plaatselijk mogelijk is. „Maar bovenplaatselijk krijgen hervormden te maken met de pluraliteit in de kerk. Het extra besluitvoorstel, waarin staat dat PKN-leden zich gebonden mogen weten aan de gereformeerde belijdenisgeschriften, voegt niets toe aan de bestaande handreiking.”
Synodelid ds. R. van Kooten (Soest) noemt de uitslag „vreselijk verdrietig. Het meest onthutsende vind ik dat een aantal hervormd-gereformeerden met de andere kant heeft meegestemd. Terwijl een vrouwelijke ouderling tegenstemde omdat het allemaal zo verdeeld ligt.” Hoe nu verder? „Vanaf maandag moeten we veel organiseren voor die gemeenten die niet meewillen.”
Synodelid ds. W. van den Brink (Heteren) zegt bemoedigd te zijn door het grote aantal stemmen tegen het fusiebesluit. „Toch ben ik teleurgesteld over het uiteindelijke resultaat en heb ik verdriet over de manier waarop het eenwordingstraject is geleid. Tegelijkertijd ben ik bang voor de gevolgen. Zo is er een aantal synodeleden dat heeft aangegeven niet mee te zullen gaan met wie ik de afgelopen twee jaar een band heb gekregen.”
Ds. Van den Brink wil de bonders die hebben voorgestemd, niets verwijten. „Eenieder maakt in zijn geweten een eigen afweging. Ik ben wel verdrietig over de pijn en het lijden die dit besluit met zich meebrengt. Als synodelid heb ik altijd het geheel van de kerk op het oog gehad. Zelf heb ik me nog niet uitgesproken over wat ik ga doen. Dat zou ik pas na 12 december doen. De Heere heeft niet verhoed dat de fusie doorgaat, hoewel de anderen de fusie ook claimen als leiding van de Heilige Geest. De vraag zal voor mij zijn: Wat wil de Heere van ons?”