„En de kinderen Israëls aten Man, veertig jaren, totdat zij in een bewoond land kwamen.”

Het is niet waar dat er geen melk in de borsten der vertroostingen is, maar wel dat u niet werkzaam genoeg geweest bent om die te drinken. Beproef u ook hierin. Wat een levendige opwekking van onze geestelijke krachten is hier nodig. Zie of u uzelf daarvan gekweten hebt. Hebt u de geestelijke hand al genoeg uitgestoken om Jezus Christus aan te grijpen? Hebt u laag genoeg gebukt om dit water te scheppen, of de pomp al sterk genoeg opgehaald om het deelachtig te zijn? Hebt u bij de Heere al genoeg aangehouden? Hebt u met die Engel met al uw macht geworsteld om Zijn zegen te ontvangen?

Zie ook of u hier een fout bij uzelf vinden zult. Het kan ook zijn dat er een verdorven humeur en verborgen zonden bij u zijn, waarin u leeft en waarover u uzelf niet genoeg voor de Heere vernedert. Dit is vaak een oorzaak dat God de Heere de invloed van Zijn genade onttrekt en de ziel het genot van die heilige instellingen niet geniet. Als de pomp met vuilheid verstopt is, wil hij geen water meer opgeven. Als het gebeurt dat de wateren der genade zo verhinderd worden, is het een teken dat er vuiligheid der zonde en overvloed der boosheid in de ziel moet zijn, die zijzelf ophoudt.

Simon Simonides, predikant te ’s-Gravenhage (”Leidsman der zwakken aan des Heeren heilige tafel”, 1666)