De Verenigde Staten veranderen in snel tempo in een land zonder godsdienst, schrijft de Amerikaanse voorganger in zijn onlangs verschenen boek ”A Call to Resurgence” (uitg. Tyndale). Volgens de predikant van Mars Hill Church, een snel groeiende gereformeerde baptistengemeente in Seattle, is slechts 8 procent van de Amerikaanse bevolking evangelicaal en Bijbelgetrouw. Het gaat dan om mensen die geloven in de Bijbel als het Woord van God, in de kruisdood van Jezus Christus voor hun zonden, in de noodzaak van persoonlijke bekering en een heilige levenswandel.

Herleving

Veel Amerikanen noemen zich uit gewoonte christen, stelt Driscoll. Ze passen zich aan de heersende cultuur aan en nemen liberale opvattingen over bijvoorbeeld homoseksualiteit over. Maar een herleving (”resurgence”) is mogelijk, denkt hij, als christenen trouw zijn aan het Woord van God op alle terreinen van hun leven. En als ze, geleid door de Heilige Geest, gehoor geven aan hun roeping getuigen te zijn in de wereld en het goede voor hun naasten te zoeken.

Een van de dingen waar Driscoll de vinger op legt, is het geefgedrag onder evangelicale christenen. Uit cijfers blijkt namelijk dat zij lang niet zo vrijgevig zijn als vaak wordt gedacht. Meer dan een kwart van de belijdende christenen geeft helemaal niets, en gemiddeld geven ze slechts 200 dollar per jaar – een half procent van hun inkomen na aftrek van belastingen.

Te intolerant

Driscoll vertelt dat hij bezig is met het schrijven van een volgend boek, waarin hij ingaat op bezwaren van vooral jongeren tegen het christelijk geloof. Mars Hill Church huurde een –seculier– onderzoeksbureau in, dat zo’n duizend mensen bevroeg op hun visie op kerk en christendom. Uit de eerste resultaten blijkt dat er steeds minder onderscheid wordt gemaakt tussen verschillende vormen van geloof en spiritualiteit. Zo gaat het geloof in het bestaan van Jezus, de opstanding, hemel en hel gerust samen met het geloof in evolutie of karma.

Het belangrijkste bezwaar van ongelovigen is dat christenen „te intolerant” zijn. „Eenvoudig gezegd, christenen geloven niet alles en discrimineren in hun geloofsovertuigingen”, aldus Driscoll.

Als niet-christenen een kerk bezoeken, zullen ze volgens hem niet geholpen worden door een help-jezelf-boodschap of wat Bijbelteksten die uit hun context zijn gehaald. „Dan zullen ze datgene wat er wordt geleerd gewoon toevoegen aan hun al lange lijst van losse en zelfs tegenstrijdige geloofsovertuigingen. In deze cultuur van nieuw heidendom moeten we ervan uitgaan dat mensen weinig tot niets weten van wat de Bijbel in feite zegt. Ze zullen niet tot de waarheid komen dan door gedegen onderwijs.”

Bekering

Een eerste vereiste is bekering, stelt de predikant. Als voorbeeld noemt Driscoll de bekende theoloog dr. J. I. Packer, die enkele jaren geleden de Anglicaanse Kerk van Canada (ACC) verliet omdat deze homorelaties goedkeurde. „Toen ik hem vroeg waarom hij zich tegen de visie van de AAC had gekeerd, zei Packer dat het zegenen en bevestigen van homorelaties een ketterij is. Nu, als J. I. Packer het woord ketterij gebruikt, dan heeft dat heel wat meer gewicht dan wanneer bloggers daarmee de meningen bedoelen van degenen die het niet met hen eens zijn.”

Op de vraag waarom de „fout” van de Anglicaanse Kerk van Canada een theologische misdaad tegen God zou zijn, verwees Packer naar de 95 stellingen die de reformator Maarten Luther in 1517 aan een kerkdeur in Wittenberg spijkerde. Daarop stond, helemaal bovenaan, dat het hele leven van een christen een voortdurende boete of bekering moest zijn.

Lees in Digibron

Leve het calvinisme!, Reformatorisch Dagblad (11 mei 2013)

Megakerk ds. Driscoll wil uitbreiden, Reformatorisch Dagblad (2 augustus 2013 )

Excuses voor onjuist citaat

Mark Driscoll heeft zijn excuses aangeboden voor een onjuist citaat in een van zijn boeken. „Er zijn fouten gemaakt die me verdriet doen en daar bied ik mijn verontschuldigingen voor aan.”

De predikant lag de afgelopen weken onder vuur na een radio-interview over zijn boek ”A Call to Resurgence”. Presentatrice Janet Mefferd beschuldigde Driscoll van plagiaat, omdat hij tekst van theoloog Peter Jones gebruikte zonder duidelijke bronvermelding. Ook zou Driscoll in zijn eerder verschenen Bijbelstudieboekje ”Trial 8: Witnesses from 1 & 2 Peter” woord voor woord en zonder verwijzing een passage uit D. A. Carsons ”New Bible Commentary” hebben overgenomen. Driscoll maakte daarop zijn excuses voor het citaat in het Bijbelstudieboekje.