Dr. Plaisier hoopt dat scheuring meevalt
Dr. B. Plaisier heeft hoop dat de dreigende kerkscheuring meevalt. „Voor een deel is het spreken over breuken en scheuren ook gericht op het beïnvloeden van synodeleden die voor de vereniging zijn. Als het besluit eenmaal is genomen, zou het plaatje er wel eens heel anders uit kunnen zien. Ik hoop het van ganser harte.”
Dat zegt de scriba van de SoW-kerken in een vraaggesprek tegenover het ANP, ruim een week voordat de drie synodes van deze kerken stemmen over het fusiebesluit. „De vele gesprekken met de bezwaarden zijn me niet in de koude kleren gaan zitten”, aldus de hervormde dr. Plaisier (57). „We zijn in onze gesprekken tot het uiterste gegaan. Ik denk dat we niet meer hebben kunnen doen dan we hebben gedaan. De meeste vergaderingen van bezwaarden hebben we bezocht. Ik werd er wel eens triest en wanhopig van. Wat we ook zeiden, we kwamen niet veel verder.”
Toch vindt hij achteraf niet dat te veel energie in het overleg met de bezwaarden is gestoken. „Het hoort bij kerkzijn dat je tot het laatst met elkaar in gesprek blijft en tot het uiterste probeert met iedereen naar de verenigde kerk te gaan.”
Veel tegenstanders willen de gevolgen van het mislukken van de kerkfusie voor het beeld dat de samenleving van de kerk heeft, niet voor hun rekening nemen, denkt hij. „Mijn zorg is wel dat veel predikanten die zich zo verschrikkelijk fel hebben geuit en zich erop hebben vastgelegd dat ze niet meegaan naar de PKN, het gevoel hebben dat ze niet meer terug kunnen. Maar natuurlijk zal de kerk mensen niet op hun eerdere, felle uitspraken pakken. En we zullen ook na 12 december het gesprek zoeken en hen proberen te helpen de problemen te boven te komen.”
Wat de SoW-scriba betreft, brengt de PKN de spirituele traditie van het protestantisme weer duidelijk voor het voetlicht. „In onze traditie gaat het niet om letterknechterij maar om de rechtstreekse relatie van de mens tot God. Die spiritualiteit hoort tot het wezen van het protestantisme. We hebben wat dat aangaat schatten in huis.”
De eerste termijn van dr. Plaisier als gezamenlijke scriba van de drie kerken loopt volgend jaar af. Of hij beschikbaar is voor een nieuwe periode, weet hij nog niet. „Ik heb dit werk met hart en ziel gedaan en voel me nog steeds als een vis in het water. Maar het is zwaar geweest. Ik heb zeven jaar in Indonesië gewerkt, maar dit waren de echte tropenjaren.”
