„Hoogtijdagen van folderen zijn voorbij”
„De hoogtijdagen van het folderen voor evangelisatiedoeleinden zijn voorbij. Het aangaan van relaties met buitenkerkelijken en het doen van bijbelstudies met hen zijn tegenwoordig belangrijker.”
Die conclusie trok ds. P. L. D. Visser zaterdag tijdens een workshop in Barneveld. De workshop was onderdeel van een christelijke gereformeerde toerustingsdag voor evangelisatie en gemeenteopbouw met als thema: ”Over de drempel”. De vraag was hoe drempels overgegaan konden worden om in goed contact te komen met niet-christenen.
Ds. Visser (Ouderkerk aan de Amstel) zei dat het fenomeen bijbelcursussen voor evangelisatie betrekkelijk nieuw is. Zo’n cursus sluit volgens hem aan bij het verwachtingspatroon van postmoderne Nederlanders die gewend zijn aan cursussen. Voor ds. Visser staat of valt een bijbelcursus met de persoon van de leider. Zo iemand moet een levend en bewogen christen zijn die het moderne levensgevoel kent, die tegelijkertijd zelf gefundeerd is in de Schrift en het gereformeerde belijden en voor wie bidden wezenlijk is. Nazorg is heel belangrijk, want de band met mensen moet vastgehouden worden. Dat is het bezwaar tegen uitsluitend folderen als evangelisatiemiddel, dat vluchtig is en geen band geeft met de mensen, aldus ds. Visser.
Juist voor de workshop waren twee bijbelcursussen geïntroduceerd. Dr. S. Paas, evangelisatieconsulent, vertelde over de Emmaüscursus, waarvan de naam is afgeleid van de in het Lukas-evangelie genoemde Emmaüsgangers. „Discipelschap en gemeenschap, gebed en gastvrijheid zijn daarin heel belangrijk.”
De bijbelcursus ”Ontmoetingen”, die eind deze maand op de markt komt, is „wat meer gesitueerd binnen het behoudende deel van de kerken”, kondigde evangelisatieconsulent B. Dingemanse aan. Er is uitgegaan van de Statenvertaling, hoewel mensen zelf „andere vertalingen kunnen invoegen.” De bijbelcursus is ontwikkeld in Berkenwoude en legt veel nadruk op bijbelkennis en de kennis van de geloofsleer. Dingemanse vond het belangrijk om tijdens de cursussen tijd uit te trekken voor ontmoeting met elkaar onder het genot van een kop koffie.
Volgens ds. J. J. Lof (Enschede), die de bijeenkomst opende, zijn er veel zaken die een wezenlijke ontmoeting tussen christenen en niet-christenen belemmeren. Petrus en Cornelius (Handelingen 10) moesten over een drempel heen. „Geen van beiden kon er overheen, de Heilige Geest nam het initiatief. De komst van de Heilige Geest was het bewijs dat de drempel tussen Joden en heidenen was weggenomen. De doop was het teken dat ze over de drempel waren”, aldus ds. Lof.
„Ik heb nu een baard, zo kom ik bij moslims over de drempel.” Zo begon evangelist Theo Visser van de International Christian Fellowship-gemeente (ICF) in Rotterdam, die mensen van vele nationaliteiten herbergt. Hij betoogde dat christenen over heel wat drempels moeten om contact te leggen. „De eerste drempel is het eigen hart. Een mens moet zich volledig overgeven aan de Heere. In welke mate brandt er in ons hart een vuur om anderen te bereiken? Het gaat bij evangelisatie voor 90 procent om motivatie. Folders uitdelen is geen evangelisatie.
We moeten ons hart en ons leven delen met onze naasten. Mijn relatie met mijn onderbuurman begon slecht, omdat hij harde muziek maakte. Hij bleek verslaafd aan drugs. We hebben hem binnengehaald en hij bekende huilend: „Ik red het niet.” Toen is hij in een kliniek opgenomen en ging God met hem aan het werk, waarna het tot overgave kwam. Tijdens een wandeling met hem hield hij niet op met praten over God.”
Gedurende de bijeenkomst waren er twee getuigenissen van bekeringen, die afgelegd werden tijdens een ondervraging door Andries Knevel, televisiepresentator bij de EO. Martin en Allen vertelden hoe God in hun leven gekomen was en hoe hun leven een wending had gekregen.
Martin: „Ik leidde een ruig leven en had veel vriendinnen. De wereld vond ik een puinhoop. Tot ik een droom kreeg waarin iemand praatte over Jezus. Die droom veranderde alles. Ik ging in een Bijbel lezen die ik in huis vond. Toen kwam ik tot de conclusie dat Jezus alles voor een ander gedaan had en niets voor Zichzelf. Hij is te vertrouwen. Ik ben er elke dag nog vol van, maar de weg naar de kerk was moeilijk.”