Volgens dr. V. Küster zijn dialoog en zending nauw op elkaar betrokken. Vrijdagmiddag sprak hij zijn inaugurele rede uit als hoogleraar crossculturele theologie aan de Theologische Universiteit Kampen (ThUK). In zijn rede, „een zoektocht in het landschap van de interreligieuze dialoog”, ging Küster na hoe je als christen het gesprek (de dialoog) kunt aangaan met aanhangers van andere godsdiensten, zoals boeddhisten, moslims en hindoeïsten.

Volgens Küster hangen zending en dialoog nauw samen. „De christelijke zendingstheologie heeft geleerd de perspectieven van anderen te integreren. Voor de dialoog geldt het dubbele gebod. In de eerste plaats tegenover elkaar getuigenis afleggen van het eigen geloof. En in de tweede plaats de ander en zijn geloof zo beschrijven dat die zich in onze beschrijving kan herkennen.

Gaat het over andere godsdiensten, dan raken christenen vaak in een „exclusivisme-inclusivismedilemma” verzeild, merkt Küster. Dit dilemma probeert hij te overstijgen met het idee van de ”derde ruimte”. „De interreligieuze dialoog creëert een derde ruimte tussen de godsdiensten. Naar deze ruimte in het grensgebied brengt ieder het beste mee van wat zijn godsdienst te bieden heeft, zonder het heilige -dat wil zeggen, de eigen identiteit- op te geven als toevluchtsoord. Wie zich echter eenmaal op de weg naar dit grensgebied heeft begeven, zal naar de ruimte van het heilige veranderd terugkeren.”

Het is in de visie van Küster mogelijk „zonder de loyaliteit aan mijn eigen religie aan te tasten” aan de gesprekspartner „dezelfde loyaliteit aan zijn of haar eigen religie toe te staan.”