Kerk & religie

Van den Dikkenberg over Obadiah Sedgwick

De Engelse puritein Obadiah Sedgwick (1600?-1658) was een van de kleurrijkste afgevaardigden op de synode van Westminster. Oud-directeur basisonderwijs W. van den Dikkenberg te Sint Annaland vertaalt enkele van zijn werken.

Jan van ’t Hul
5 December 2013 17:32Gewijzigd op 15 November 2020 07:30
Beeld RD
Beeld RD

U vertaalt boeken van Sedgwick in hedendaags Nederlands. Waarom is dat belangrijk?

„Voor een grondige kennisname vertaal ik nu de ”Drievoudige Gront-slag”. Misschien geef ik het bij voldoende belangstelling uit. De zeventiende-eeuwse vertaler Petrus Heringa bundelde drie afzonderlijke werken van Sedgwick. In het woord vooraf verklaart Heringa zijn keuze: de drie werken zijn geplaatst in de volgorde ellende-verlossing-dankbaarheid. Het eerste deel bevat het boek ”De ontleding der verborgen zonden”. Het tweede, ”De geopende Fontein”, stelt de Christus voor. Het derde deel, ”De Herder Israëls”, gaat over de dankbaarheid.”

Sedgwick schrijft appellerend. Kunt u iets zeggen over zijn theologische opvattingen?

„Sedgwick behandelt de Bijbeltekst gedetailleerd. Als hij de zonde behandelt, noemt hij dat niet voor niets ”De ontleding der verborgen zonden”. Hij gaat in op verborgen en heersende zonden en op wat oprechtheid en geveinsdheid in het hart is. Hij kan ook zeer troostvol zijn. Door geveinsdheid en oprechtheid scherp te onderscheiden, kan een twijfelend hart opgebeurd worden. Daarna beschrijft hij de ernst in de aanhoudende nodiging van Christus aan arme zondaren, en „de volheid, overvloed, verscheidenheid en troostelijke zoetheid van de genade van God in Christus.” In het derde deel benadrukt hij Gods trouwe zorg over zijn kind.

Het nodigend karakter in zijn preken laat niet zien dat de mens zelf kan en wil gehoorzamen, maar wat Christus bij God vandaan voor een arme zondaar kan en wil zijn. Als God Zijn zaligmakend werk in de mens is begonnen, wil Sedgwick als een getrouw arts de geestelijke wond Schriftmatig verzorgen. Indringend verwoordt hij wat wel en niet behoort tot het ware genadeleven. In zijn uitgebreide toepassingen maakt hij onderscheid tussen vermaning en vertroosting en opwekking tot dankbaarheid. Dit heeft twee oogmerken: de onbekeerde ontdekken aan eigen ellende en hem de rijkdom van Gods genade voorstellen, en het geestelijk leven van Gods kind verdiepen en hem de ware troostgronden aanwijzen. Werkelijk, hierin is Sedgwick een puritein van formaat.”

Lag hij in de lijn van John Owen, die hem opvolgde in Coggeshal? Waarom is Owen zo veel bekender geworden dan Sedgwick?

„Owen maakte meer naam als theoloog en bestrijder van het rooms-katholicisme en arminianisme. Sedgwick was in zijn prediking meer gericht op waarheid in het binnenste. Als een geestelijke arts zet hij de rijkdom van Gods Woord in tot vermaning en vertroosting van Gods kinderen.”


Lees ook in Digibron:

Bij warm weer knoopte Sedgwick zijn vest los om beter te kunnen spreken (Reformatorisch Dagblad, 26-02-1991)

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer