Argentinië
Met nog een aantal weken te gaan voor de geboorte van het eerste half-Argentijnse koningskind in Nederland houden de Argentijnse media zich daarover bijna helemaal stil. Dat is niet zo vreemd, wat rond het huwelijk van Máxima met de Nederlandse prins begrepen ze ook al niets van de maximanie die er heerste in de lage landen bij de zee. Wat er in Amsterdam gebeurt, zegt de Argentijnen maar heel weinig.
Sinds het bericht dat prinses Máxima in verwachting was, stonden er maar af en toe een paar regels over haar in de kranten en altijd in de context van belangrijker nieuws: kritiek op satirische televisie over de koninklijke families in Spanje, Engeland en Nederland, twee weken geleden, en Mabel-gate kort daarvoor.
De belangrijkste Argentijnse kranten, Clarin en La Nacion, zeggen nog geen plannen te hebben voor speciale berichtgeving over de koninklijke geboorte, nationaal persbureau Telam evenmin. „Natuurlijk zullen we er allemaal wel over berichten als het eenmaal zo ver is”, zegt een redactrice van Clarin. Voor de meeste Argentijnen staan adel, koningen, koninginnen en dat soort mensen echter ver van hun bed. En Nederland ook. Nu het economisch nog zo slecht gaat in Argentinië, hebben de mensen wel wat anders aan hun hoofd dan een baby die aan de andere kant van de wereld geboren wordt.
Máxima is in Argentinië trouwens nooit zo geliefd geweest als in Nederland, wegens haar vader en ook omdat ze geen typisch Argentijnse is: ze is te groot en te blond. Ook de plaatselijke Nederlandse gemeenschap, die ongeveer 1700 mensen telt, lijkt niet erg toe te leven naar de komst van de koninklijke baby. Voorzitter Piet Verdult van de Nederlandse Vereniging krijgt in ieder geval niet de mensen bij elkaar om een groots feest te organiseren, ondanks het succes van de festiviteiten tijdens het koninklijk huwelijk.
Verdult denkt dat de geringe animo voor de geboorte van het koningskind te maken heeft met de tijd van het jaar: precies rond de feestdagen en aan het begin van de zomervakantie. „Veel mensen zijn dan weg.”
Volgens Ton Hendricks, een Nederlands scheepsingenieur die het grootse deel van zijn leven in Argentinië heeft gewoond, weerhoudt iets anders de doorgaans zo Oranjegezinde Nederlandse immigranten van feesten: „We willen graag in sprookjes geloven, maar door de schandalen binnen de koninklijke familie de laatste tijd is gebleken dat de leden van het Koninklijk Huis gewone mensen zijn. Dat vinden we niet leuk.”
Ambassadeurs
Prinsessen worden nogal eens gevraagd als beschermvrouwe of ambassadrice van een charitatieve instelling. Met hun positie kunnen ze zo’n stichting op de kaart zetten. Ook prinsen laten zich op dat vlak niet onbetuigd. Zo is prins Bernhard de icoon van het Wereld Natuur Fonds. Prinses Máxima zet zich in voor allochtone vrouwen. Prinses Laurentien spant zich in voor de bestrijding van het analfabetisme. Vorige week zaterdag kreeg ze tijdens haar bezoek aan de landelijke deelnemersdag alfabetisering in het provinciehuis in Den Bosch zelfs de ABC-trofee uitgereikt. Ze krijgt de prijs voor haar inzet bij de bestrijding van het analfabetisme in Nederland.
Deze week werd prinses Caroline van Hannover benoemd tot Unesco-goodwillambassadeur „als erkenning van haar persoonlijke betrokkenheid bij de bescherming van kinderen en het gezin, en van haar bijdrage aan de bevordering van Unesco-programma’s voor het onderwijs aan meisjes en vrouwen.” De benoemingsceremonie zal volgende week dinsdag plaatshebben op het Unesco-hoofdkantoor te Parijs. Na aanvaarding van haar functie zal prinses Caroline zich vooral bezighouden met een Unesco-project dat de levensomstandigheden van jonge meisjes en vrouwen moet verbeteren door middel van buitenschools onderwijs, beroepsopleiding en kleinschalige kredieten.
Prinses Caroline is de oudste dochter van prins Rainier van Monaco. Haar moeder, de Amerikaanse filmster Grace Kelly, kwam ruim twintig jaar geleden om het leven bij een verkeersongeluk. De prinses heeft aan de Sorbonne een bachelorgraad in de filosofie behaald. Hoewel zij ogenschijnlijk een glamourleven leidt, blijkt ze al twintig jaar te ijveren voor behoeftige kinderen, met name door de activiteiten van de Prinses Gracia Foundation -waarvan ze sinds 1982 voorzitter is- voor onderwijs aan de meest kansarme kinderen, waardoor een deel een betere toekomst tegemoet gaat. Prinses Caroline is ook voorzitter van Amade Mondiale (Association Mondiale des Amis de l’Enfance), die zich inzet voor de lichamelijke en de geestelijke gezondheid van kinderen.
Prinses Caroline voelt zich niet altijd veilig. Begin november diende ze een klacht in bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in het Franse Straatsburg. Volgens de prinses wordt de privacy in Duitsland onvoldoende beschermd. Caroline, getrouwd met prins Ernst August von Hannover, meent zich in haar mensenrechten en persoonlijke veiligheid aangetast omdat ze constant wordt achtervolgd door paparazzi. Zo hebben Duitse tijdschriften haar afgebeeld terwijl ze fietste, paardreed of op het strand was.
Eerder verwierpen Duitse rechters een vergelijkbare klacht van Caroline. Zij oordeelden dat de prinses een publieke figuur is voor wie algemene interesse bestaat. Eén keer kreeg ze wel gelijk. Toen verbood een rechtbank de publicatie van een foto waarop Caroline met haar kinderen was te zien. Volgens de rechter verdienen kinderen meer bescherming.