Dat gebeurde op een bijeenkomst in de Utrechtse Universiteitsbibliotheek ter gelegenheid van de ontsluiting van de zendingsbibliotheek van het Hendrik Kraemer Instituut (HKI) en de Stichting de Zending der PKN. De catalogisering werd uitgevoerd nadat de collectie in 2002 werd overgedragen aan de bibliotheek van de universiteit.

Tijdens de bijeenkomst werden een aantal werken getoond en was er een rondleiding door het depot. De verzameling telt veel boeken uit de tweede helft van de negentiende en de eerste helft van de twintigste eeuw, waaronder schrijfvoorbeelden uit Nederlands-Indië uit 1864, die opnieuw ingebonden moesten worden. Bijzonder is een geschrift dat vervaardigd is van de bladen van de Lontarpalm, een boom die voorkomt in Indonesië. Het werkje telt 114 pagina’s die niet omgeslagen, maar uitgelegd moeten worden. Het uit 1926 daterende werk is geschreven in het Bali-schrift en telt vier regels per blad.

De brieven en berichten van het NZG van 1797 tot 1971 worden gedigitaliseerd, zo deelde Huub Lems, verbonden aan de stichting de Zending van de Protestantse Kerk, mee.

Zendingsreis

Tijdens de bijeenkomst bood dr. Van Slageren het eerste exemplaar van zijn boek ”De Thomas Christenen in India” aan aan aartsbisschop Mor Polycarpus van de Syrisch-Orthodoxe Kerk in Nederland. Deze kerk onderhoudt nauwe banden met de zogeheten Thomaschristenen.

Van deze bevolkingsgroep wordt gesteld dat ze hun naam danken aan de apostel Thomas. Deze zou een zendingsreis gemaakt hebben naar Pakistan. Daarna zou hij naar Jeruzalem zijn teruggekeerd en van daaruit per schip naar India zijn gevaren. Onderzoekers zijn verdeeld over het waarheidsgehalte van deze beweringen. Van Slageren is van mening dat de apostel wel de stichter is van de kerk in het zuiden van India.

De historicus stelde dat de Thomaschristenen eeuwenlang een „vitale gemeenschap” vormde die was versmolten met de hindoecultuur. Problemen ontstonden er toen de Portugezen in de zestiende eeuw de Thomaschristenen wilde bekeren tot het rooms-katholicisme. De Nederlanders, die daarna kwamen, waren beter voor hen. De kerk kreeg het weer moeilijker toen de Engelsen kwamen en haar onderdeel wilden maken van de Anglicaanse Kerk.

Van Slageren noemde de oecumenische uitstraling van de kerk en wees op de verwantschap met de oosterse kerken. Aartsbisschop Mor Polycarpus beklemtoonde die verwantschap in liturgie en hymnen. Hij noemde de Thomaschristenen „authentiek.”

Een ander boek dat werd gepresenteerd, ”The Changing Landscape of Ecumenism”, moet bijdragen aan de oecumene. Dat stelde prof. dr. Marius van Leeuwen, vicevoorzitter van de Raad van Kerken in Nederland. Prof. Van Leeuwen pleitte voor een interreligieuze dialoog, zowel in Indonesië als in Nederland.