De voorzitter van de Gereformeerde Bond sprak vanmorgen de generale synode van de CGK toe, die deze week in Nunspeet bijeenkomt. De Gereformeerde Bond ervaart in de contacten met de CGK een „hartelijke herkenning”, zei ds. Mensink. „In het lezen van de Schriften, de belijdenis van Jezus Christus de Gekruisigde en Opgestane Heere, en in de liefde voor de gereformeerde belijdenis.”

De gesprekken tussen het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond en de christelijke gereformeerde deputaten eenheid kenmerken zich volgens de predikant uit Krimpen aan den IJssel in toenemende mate door een besef van urgentie. Als voorbeelden gaf hij drie thema’s die op de synodeagenda van de CGK staan: de toekomst van het theologisch onderwijs, homoseksualiteit en oecumenische contacten.

De predikant noemde een gereformeerde theologische opleiding van „vitaal belang.” „Het is nodig dat de kerken van de Reformatie dienaren van het Woord blijven ontvangen die in Bijbels-gereformeerde zin gevormd en onderwezen zijn. Dat is niet vanzelfsprekend, zo is onze ervaring bijvoorbeeld in Leiden. Het is ook niet vanzelfsprekend in Apeldoorn, Kampen, Groningen of Amsterdam. Wij delen met elkaar de urgentie en de roeping om ons voor dit onderwijs te beijveren.”

Ds. Mensink gaf aan dat dr. A. A. A. Prosman op verzoek van de Gereformeerde Bond aan een „diepgravende studie” over het thema homoseksualiteit werkt. Deze publicatie verschijnt naar verwachting volgende maand. „Wij delen met elkaar de urgentie en de roeping om in deze tijd en in dit soort vraagstukken de weg van de Schrift te zoeken, te wijzen en te bewandelen, én hopen elkaar met onze publicaties wederzijds te bevruchten.”

De hervormde predikant blikte kort terug op de eerste ontmoeting, in oktober vorig jaar, tussen de christelijke gereformeerde deputaten eenheid en het moderamen van de PKN. „U hebt iets geproefd van de pijn én het verlangen waarmee wij in de Protestantse Kerk onze plaats innemen. Wij willen u geestelijk aansporen om deze contacten voort te zetten, onder andere om de Protestantse Kerk te blijven bevragen vanuit de Heilige Schrift en onze belijdenis, die beide tot de grondslag van onze kerk behoren.”

De Gereformeerde Bond ervaart volgens ds. Mensink „in toenemende mate” de kerkelijke gebrokenheid als schuld voor God en elkaar. „Terwijl de gereformeerde belijdenis ons zo’n heilzaam spoor wijst, het spoor waarin de Heere centraal staat in Zijn spreken en werken. Het spoor waarin zondaren niet langer om hun eigen as hoeven te draaien, of zelf de heipalen van hun zaligheid en zekerheid in de grond moeten slaan.”