Ds. P. J. Visser, predikant van de protestantse Noorderkerkgemeente in Amsterdam:

„Ik vind het waardevol dat de Evangelische Alliantie deze oproep doet. Een behoorlijk aantal studenten leeft mee met onze gemeente. Het is goed om hen niet alleen zondag, maar geregeld in de voorbede op te dragen.

Het gebed voor studerenden heeft een dubbele spits. Ten eerste bidden we om zegen, opdat ze studerend de hun gegeven talenten mogen ontwikkelen om straks als christen hun plek in te nemen in de maatschappij. Ten tweede bidden we dat God hen staande houdt in de (wetenschappelijke) wereld waarin zij leven. Dat Hij hen door Zijn Geest zo leert en leidt, dat zij gaandeweg al meer persoonlijk geworteld raken in Christus. Levend in de stad en aangewezen op zichzelf is voor jongeren de verzoeking om weg te raken van het christelijk geloof een reëel gevaar.

Uiteraard hebben andere jongeren deze voorbede even hard nodig als zij.”

Ds. J. M. D. de Heer, predikant van de gereformeerde gemeente te Middelburg-Centrum:

„Aan het begin van het studiejaar en gedurende het seizoen draag ik jongeren uit de gemeente die een vervolgopleiding doen op in het gebed. Overigens niet alleen hen. Ook jongens in de bouw kunnen het moeilijk hebben. Dat bedoel ik niet relativerend richting studerenden. Het is goed dat er extra aandacht voor hen is. Zij nemen in de toekomst leidinggevende posities in de kerk en de maatschappij in.

Ik ben er een groot voorstander van dat studenten in hun thuisgemeente catechisatie volgen. Als ze dat doen, heb ik wekelijks contact met hen en kan ik ingaan op persoonlijke vragen. Ook hebben ze dan contact met leeftijdgenoten die heel andere opleidingen volgen of werken. Het is goed voor de band met gezin en kerk dat studenten de zondagen thuis zijn. Het voorkomt dat ze geïsoleerd raken in hun studentenwereldje. Toen ik zelf studeerde in Leiden, was ik op zondag altijd thuis. De band met de thuisgemeente was dan ook maximaal. Ik merkte dat predikant en kerkenraad met mij meeleefden. Ze stelden regelmatig belangstelling in mij en mijn studie.

Studenten hebben ook zelf de verantwoordelijkheid om de band met hun thuisgemeente te onderhouden. Ik heb het idee dat het belang daarvan door hen niet altijd voldoende wordt onderkend. Dan wordt samen een kerkdienst in de studiestad bezoeken mooier dan een dienst in de thuisgemeente. In mijn eerste jaren in Middelburg hield ik avonden voor studerenden. Daar ben ik mee gestopt, omdat de motivatie vanuit de studerenden tegenviel. Sommigen reageerden niet eens op de uitnodiging. Studenten nemen later vaak verantwoordelijke posities in. Dan is het goed dat zij nu al hun verantwoordelijkheid nemen richting de kerk. Daar ken ik overigens ook veel positieve voorbeelden van.”

Ds. J. A. van den Berg, predikant van de wijkgemeente Martinikerk van de protestantse gemeente Groningen:

„De laatste zondag in augustus wordt het introductieweekend van studentenvereniging CSFR in Groningen in onze kerk afgesloten. Die zondag richt ik me in mijn preek op studenten en houd na afloop met hen een preekbespreking. Ook doe ik voorbede voor hen en voor alle scholieren. Ook op bid- en dankdagen bezoeken de leden van de CSFR onze kerk. Dan speel ik in de preek in op vragen die bij hen leven. Een aantal zondagen per jaar houd ik preekbespreking met studerenden.

Ik schat in dat in onze gemeente een kwart van de kerkgangers student is. Ik zie dat jongeren in het begin van hun studie regelmatig onze diensten bezoeken. In de loop van de tijd komen ze steeds vaker ’s zondags bij ons en sluiten ze zich aan bij onze gemeente. Wij schakelen studenten in bij onze activiteiten. Zo voelen ze zich snel thuis.

Ik vind extra aandacht voor hen wel gerechtvaardigd. Dit moet echter niet ten koste gaan van de belangstelling voor andere jongeren. Mijn vorige gemeente bevond zich op het platteland. Toen had ik het in mijn preken over de oogst, de melkprijzen of iets dergelijks. Ik zie dat als de rol van een herder. Je moet aansluiten bij de beleving van je schapen. Bovendien is het gevaar van kerkverlating groot onder studenten. Wat extra aandacht voor hen kan geen kwaad.”

Ds. A. A. Egas, predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Nieuwkoop:

„Zondag heb ik in overleg met de kerkenraad voorbede gedaan voor studenten. In onze gemeente hoopt een aantal jonge mensen te starten met een hbo-studie.

Een meisje had de ontgroening al achter de rug. Na een barbecue volgde een kroegentocht. Daar kon ze niet aan meedoen. Ook was ze de enige in een rok. Studenten komen een andere wereld binnen, waar voor God geen plaats is. In de wetenschap wordt het geloof in de schepping verworpen en is de evolutietheorie de heersende opvatting. Voor jonge mensen is een confrontatie met dergelijke ideeën heel lastig. Onze voorbede voor hen is dringend nodig.

Ik ben er echter beducht voor om van studenten een aparte categorie te maken. Ook mbo’ers die weer aan het werk gaan, kunnen het moeilijk hebben.”

Ds. R. C. Boogaard, predikant van de hersteld hervormde gemeente Ede, Bennekom, Wageningen e.o.:

„Ik heb de gewoonte om aan het begin van het schooljaar voorbede toe doen voor alle kinderen, middelbare scholieren en studenten die weer aan de slag gaan. In de preek besteed ik geen specifieke aandacht aan het nieuwe schooljaar.

Studenten van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) of van de Universiteit Wageningen (WUR) bezoeken regelmatig de diensten van onze gemeente. Sommigen volgen catechisatie bij ons. Mijn eigen gemeente telt zo’n tien studerenden. Ik ontmoet hen op catechisatie, bij de opening van het winterwerk of tijdens een preekbespreking. Dan probeer ik te peilen wat hen bezighoudt. Aparte activiteiten beleggen wij niet voor hen. Je moet voorzichtig zijn om groepen een uitzonderingspositie te geven. Of je nu werkt, thuis zit, studeert, slim of gehandicapt bent; we zijn met z’n allen één gemeente.”