Wintersport kent fervente aanhangers en verklaarde tegenstanders. Laatstgenoemden hebben vrijwel nooit zelf op de latten gestaan, hetgeen overigens niets afdoet aan de juistheid van hun motieven. De fervente aanhangers daarentegen zijn vrijwel allemaal gewoon uit nieuwsgierigheid ooit van start gegaan en raakten vervolgens besmet met het virus. Een discussie tussen beide partijen over het fenomeen wintersport is dan ook bij voorbaat al zinloos. De ervaringsdeskundigen hebben een sensatie ondergaan die hun opvattingen voorgoed gekleurd heeft. Want hoe kun je iemand duidelijk maken hoe fantastisch het is om ’s ochtends als een van de eersten met de lift naar boven te gaan om zo je eigen spoor over een versgeprepareerde piste te trekken? Hoe kun je het lekkere gevoel beschrijven van de vrieskou langs je wangen en oren wanneer je op een vrijwel verlaten piste op volle snelheid kunt komen? En wie weten met jou hoe goed het eerste biertje smaakt na een lange en intensieve dag in de berglucht?

Wereldfaam

Een beetje wintersporter komt in het skigebied van Arlberg prima aan zijn trekken. Meer dan 260 kilometer aan pistes en 180 kilometer aan ongeprepareerde afdalingen zijn bereikbaar via 83 liften. Dagelijks staan 250 werknemers klaar om het hele bedrijf in goede banen te leiden. Onze ontdekking start vanuit Sankt Anton, dat op 1304 meter hoogte ligt. Sankt Anton geniet wereldfaam dankzij de ”Weltmeisterschaft Rennstrecken”, waar twee jaar geleden voor het oog van de wereld de kampioenen met duizelingwekkende snelheden naar beneden kwamen suizen. Kenners melden dat Sankt Anton de beste après-ski van Oostenrijk biedt, hetgeen we niet uitgebreid onderzocht hebben. Halverwege de avond lopen er echter genoeg benevelde toeristen op skischoenen rond om te vermoeden dat een en ander niet ver bezijden de waarheid ligt.

In het daglicht biedt Sankt Anton meer genot. Het Arlberger skigebied reikt tot 2660 meter en is goed onderhouden en voorzien van moderne liften. Arlberg grossiert in rode en blauwe pistes en lijkt daarmee vooral de meer ontspannen skiër te behagen. Zwarte pistes zijn er sporadisch maar de echte avonturiers kunnen hun tanden zetten in een van de vele uitdagende ongeprepareerde ”tiefschnee”-afdalingen. Er zijn niet of nauwelijks sleepliften en aan het comfort van de gasten is gedacht. De skipassen hebben een chip die op afstand afgelezen kan worden. Geen koordje met een pas om je nek. En wie vanuit Sankt Anton de zuidelijke Rendlhelling wil bezoeken, behoeft niet met de latten op de schouder naar de gondel aan andere kant van het dorp te lopen, maar kan met ski’s en al op een transportband gaan staan.

De skigebieden van Sankt Anton, Sankt Christoph en Stuben zijn onderling met elkaar verbonden. Voor Zürs en Lech geldt hetzelfde. De skipas geeft toegang tot het gehele gebied, maar voor de verbinding tussen Sankt Anton en Lech zijn de gasten aangewezen op een bus die gewoon betaald moet worden.

Decadent

Degenen die de wintersport geen warm hart toedragen hebben voldoende argumenten om in hun opvattingen te volharden. De vele skiërs en snowboarders brengen blijvende schade toe aan de bergen. Wintersport is een dure liefhebberij. En het is nog decadent ook. Die eerste twee stellingen zijn onmiskenbaar waar. En wie in Lech uit de bus stapt, is geneigd om toe te geven dat wintersport inderdaad decadent is. Lech is ’s winters de ”place to be” voor de ”rich and famous”. Dure merken als Cartier en Bulgari liggen gewoon in de etalages naast de skiliften. Range Rovers en Audi Quattro’s zijn in Lech net zo gewoon als Opel Astra’s in Almere. Leden van onze koninklijke familie zijn een graag geziene gast in Gasthof Post en ook Cees van der Hoeven logeerde de week na zijn veelbesproken aftreden als topman van Ahold in Lech om op verhaal te komen.

Het is dan ook bijna vanzelfsprekend dat de voorzieningen in Lech top zijn. Aan de westzijde van Lech brengen moderne cabines en stoeltjesliften de skiërs naar een hoogte van 2377 meter. Brede en gevarieerde pistes bieden voor elk wat wils. Vanuit Lech gaat een enorme gondel langs de oostelijke helling naar 2362 meter, waarna je op je gemak naar Zürs kunt afdalen. In Zürs neem je de sneeuwbrug naar de andere kant van het dorp, waar de lift je opnieuw naar boven brengt. Achter een imposante bergformatie loopt een prachtige kilometerslange ongeprepareerde skiroute die je uiteindelijk weer terug in Lech brengt. Zelfs in het hoogseizoen kun je daar in absolute stilte genieten van de grootsheid van de Alpen.

Het skigebied Arlberg heeft veel te bieden en dat komt helaas in de prijs tot uitdrukking. Een zevendaagse skipas voor volwassenen kost dit seizoen 202 euro. Een beetje warme lunch in een skihut maakt je al snel 10 euro lichter en voor een overnachting met ontbijt rekent de lokale middenstand als snel 35 euro per persoon op basis van een tweepersoonskamer.

Voor meer informatie over Arlberg: Oostenrijks Toeristenburo, 020-4684793, www.austria.info/nl, www.skiarlberg.at, www.stantonamarlberg.com.