Van jongs af aan wist Friso dat hij geen gewoon leven zou hebben, ook al wilde hij dat wel graag. Zijn ouders gaven hem wel een zo normaal mogelijke jeugd. Toch verkeerde hij als tweede zoon van de koningin in een bijzondere positie.

In zijn studiekeuze gaf Friso al vroeg aan dat zijn hart niet direct in het openbaar bestuur lag, maar meer in het bedrijfsleven: bedrijfeconomie aan de Erasmusuniversiteit in Rotterdam, een technische opleiding in Delft en een MBA in Frankrijk.

De keuze voor deze pittige opleidingen toonden zijn intellectuele capaciteiten. Van de drie broers was hij zonder twijfel degene die de meeste studiezin heeft getoond.

Zijn kennis en ervaring als bankier en financieel adviseur kwamen koningin Beatrix goed van pas bij het beheer van het familievermogen en de familiebezittingen.

Goede functies in het bedrijfsleven volgden. Voor een functie bij bijvoorbeeld investeringsbank Goldman Sachs moet je heel wat in huis hebben. Was de prins niet door een ongeluk geveld, dan was hij waarschijnlijk nog ver gekomen in het bedrijfsleven.

Prins Friso trok zich door de jaren heen steeds meer terug uit zijn koninklijke taken. Misschien niet bewust, maar zo leek het wel. Optredens als op Koninginnedag lagen hem niet. De prins was er te nuchter en te zakelijk voor. Londen gaf hem de gewenste afstand. Het was prinses Mabel die hem in dat opzicht nogal eens meetrok.

Huwelijk

Sprekend waren de beelden van hun huwelijk. Mabel genoot van de dag. De prins beleefde de huwelijksceremonie voor het oog emotieloos.

Of de prins echt rouwig is geweest over het verlies van zijn recht op de Nederlandse troon door zijn huwelijk met Mabel is niet bekend. Het lijkt er echter op dat de prins er niet heel zwaar aan tilde. Hij zag zijn toekomst elders liggen.

Zijn keuze voor Mabel vonden veel Nederlanders opmerkelijk. Zij was intellectueel en ambitieus, maar verder heel anders dan de prins. Toch was de keuze voor haar heel bewust, anders had de prins wel een andere weg gegaan toen een storm opstak over Mabels vermeende foute contacten. De prins bleef Mabel trouw.

Hoe de prins dacht over de activiteiten van zijn vrouw in het linkse deel van het politieke veld, heeft de prins nooit laten weten. Mogelijk had hij net als zijn moeder, prinses Beatrix, veel sympathie voor het gedachtegoed van Mabel.

Friso maakte mooie stappen in het bedrijfsleven. Als directielid en bestuurder van verschillende instellingen en bedrijven had hij een waardevolle inbreng, stellen verschillende organisaties waar hij werkte.

Geloof

Over het kerkelijk leven van de prins is weinig tot niets bekend. Niets wijst erop dat Friso en Mabel kerkelijk betrokken waren. Bij de doop van hun dochter Luana op Paleis Huis ten Bosch –het paleis heeft geen kapel– gaven de ouders aan haar niet te laten inschrijven bij een kerk. Friso en Mabel wilden Luana op latere leeftijd zelf laten kiezen waar zij zich zou willen laten inschrijven. Luana wordt opgevoed „in de geest van de geloofsovertuiging van haar ouders”, zo liet het paar destijds weten. Voorganger was de dichter en vrijzinnig theoloog Huub Oosterhuis, een goede vriend van prins Claus.

Het skiongeval in Lech trok een streep door alles. Geen verdere carrière in het bedrijfsleven, geen rol meer als vader, geen rol meer als prins in Nederland.