Reisleider Coert Aschman krijgt kameel cadeau
Hij gaat voor „nieuw, ver en avontuurlijk.” Reisleider Coert Aschman, leraar Nederlands op het Hoornbeeck College in Rotterdam, maakt deze zomer een trektocht door Canada. Eerder ging hij voor Amigo, de jongerenorganisatie van Amicitia, naar onder andere Amerika, Thailand en „met elf meiden” naar Kenia.
„Een vriend heeft me enthousiast gemaakt om reisleider te worden. Ik zou het niet van beroep willen zijn, maar in de vakantie is het een prachtig vak.” Wat Aschman trekt? „Ik ga dagelijks op school met groepen om, dat vind ik erg leuk. Met onbekenden op pad heeft iets extra aantrekkelijks. Zeker in een ontspannen sfeer, zoals in de vakantie. Hoewel, ontspannen? We liggen doorgaans weinig achterover. Ik begin altijd optimistisch aan een reis en investeer vooral in de sfeer. Die bepaalt voor 80 procent het succes van de vakantie.”
De 33-jarige Aschman noemt zichzelf „niet dominant, maar hulpvaardig en sociaal.” „De deelnemers moeten het naar hun zin hebben, het is hún vakantie. Ik vraag hun met ideeën, tips en wensen te komen. Als het even kan, probeer ik daar iets mee te doen. Samen maken we het programma. Ik stel veel vragen aan de deelnemers, toon belangstelling. Dat vinden de meeste mensen fijn.”
Een geslaagde vakantie begint volgens Aschman met „een gedegen voorbereiding.” „Ik stuur alle deelnemers van tevoren een brief met informatie over mezelf en de reis. De dagsluitingen en de samenkomsten op zondag zijn voor mij zwaartepunten. Daar besteed ik veel aandacht aan.”
Amicitia geeft aan reisleiders een zangbundel en een prekenbundel mee, maar Aschman maakt de overdenkingen voor de avondsluiting zelf. „Voor de reis naar Canada heb ik een boekje samengesteld over de oudtestamentische feesten in combinatie met de ”Ik ben”-uitspraken van de Heere Jezus. Dat vraagt de nodige studie, maar dat is wel goed voor een niet-theoloog zoals ik. Op zondag probeer ik altijd één keer met de groep een lokale christelijke kerk te bezoeken. Dat christelijke mag van mij een breed spectrum zijn.”
Amicitia is „een prettige organisatie” om voor te werken, vindt Aschman. „Ik ben niet zo’n reisgidstijger, maar ze hebben op kantoor altijd al veel uitgezocht voor elke reis. Daar maak ik graag gebruik van.”
Een bijzondere ervaring? „In San Francisco deelden we pizza’s uit aan zwervers. Dan krijgt je christen-zijn ineens een andere dimensie. In Egypte had ik een jongen met watervrees in de groep. Ik ben ook duikinstructeur en heb hem leren snorkelen. En tijdens een andere reis kreeg ik van de groep een houten kameel als afscheidscadeau.”
Dit is het zesde en laatste artikel in een serie over reisleiders.
